Exhibitions
Current Exhibition
|
|
|
|
Title
Henri De Braekeleer (1840-1888). Schilderijen - Tekeningen - etsen / Peintures - Dessins - Eaux-fortes
Exhibition dates:
Saturday, 05 October 2024 - Sunday, 12 January 2025
Henri De Braekeleer is een schilder, aquarellist, tekenaar en graficus en telg van een toonaangevende Antwerpse kunstenaarsfamilie met vader Ferdinand en oom Henri Leys. Naast zijn opleiding aan de Antwerpse academie(1854-1861) krijgt hij ook les van Henri Leys voor wie hij studies over kerken en oude gebouwen maakt. Hij schildert genretaferelen maar ook interieurs, figuren, stillevens en landschappen. Zijn oeuvre is vooral geïnspireerd door de 17de-eeuwse Nederlandse genreschilderkunst en lijkt onlosmakelijk verbonden met de herontdekking van het werk van Pieter de Hoogh en Jan Vermeer.
De Braekeleer neemt deel aan artistieke salons en wint er ook prijzen.
In de jaren zeventig overstijgt hij echter het niveau van het genretafereel De bekendste schilderijen van Henri De Braekeleer verbeelden gedetailleerd momenten uit het dagelijkse leven: naaisters of kunstenaars aan het werk, denkers of intellectuelen in volle contemplatie. Het personage, verdiept in een doordeweekse activiteit , wordt geplaatst in een kamer of een atelier waarvan het decor minutieus is uitgewerkt. In intimistische sfeer evoceert hij de sfeer van het oude Antwerpen.
Henri De Braekeleer is een virtuoos: de sfeer, de objecten en kostuums - niets wordt aan het toeval overgelaten. Zijn taferelen baden in een zacht licht; de intimiteit van het moment wordt slechts onderbroken door een raam, geopend naar de buitenwereld. Bekommerd om picturale problemen van licht en kleur ontwikkelt hij gaandeweg een eigen impressionistische schilderwijze.
De Belgische avant-gardisten, waaronder de kring van Les XX, beschouwen Henri De Braekeleer als één van de belangrijkste realisten van de tweede helft van de 19de eeuw in België. Van Gogh aarzelt niet hem te vergelijken met Édouard Manet. Voor Ensor is hij de belangrijkste schilder uit de 19de eeuw.
Het KMSKA bezit een prachtig geheel van zijn werk, maar ook in de KMSKB, in Musée D’Orsay en in de musea van Gent en Doornik is er werk van hem.
Naast een 20-tal schilderijen worden er in de Rossaert een geheel van tekeningen en etsen getoond en volgende publicatie:
Henri De Braekeleer 1840-1888 Het werk- L’Oeuvre Herwig Todts & André Bollen Uitgave: Ronny Van de Velde NV, 2019 Hardcover 360 p. NL-FR ISBN 978-94-9303-926-1 Prijs per exemplaar 45 € nog beschikbaar
Tentoonstelling: Van 5 oktober 2024 tot en met 12 januari 2025 Openingsuren: Elke vrijdag, zaterdag en zondag van 13 tot 18 uur. Rossaert / Nosestraat 7 / 2000 Antwerpen / ronnyvandevelde@outlook.com
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Henri De Braekeleer est un peintre, aquarelliste, dessinateur et graveur, issu d'une éminente famille d'artistes anversois, avec son père Ferdinand et son oncle Henri Leys. Outre sa formation à l'Académie des Beaux-Arts d'Anvers (1854-1861), il reçoit également l'enseignement de son oncle Henri Leys, pour qui il réalise des études d'églises et d'anciens bâtiments. Il peint des scènes de genre, mais aussi des intérieurs, des figures, des natures mortes et des paysages. Son œuvre est principalement inspirée par la peinture de genre néerlandaise du XVIIe siècle et semble étroitement liée à la redécouverte du travail de Pieter de Hoogh et de Jan Vermeer.
De Braekeleer participe à des salons artistiques, où il remporte également des prix.
Dans les années 1870, Henri De Braekeleer dépasse le niveau de la simple scène de genre. Ses tableaux les plus célèbres dépeignent des moments détaillés de la vie quotidienne : des couturières ou des artistes en plein travail, des penseurs ou des intellectuels en pleine contemplation. Le personnage, absorbé dans une activité ordinaire, est placé dans une chambre ou un atelier dont le décor est minutieusement élaboré. Dans une atmosphère intimiste, il évoque l’ambiance du vieil Anvers.
Henri De Braekeleer est un virtuose : l'ambiance, les objets et les costumes - rien n'est laissé au hasard. Ses scènes baignent dans une lumière douce ; l'intimité du moment n'est interrompue que par une fenêtre, ouverte sur l'extérieur. Préoccupé par les problèmes picturaux de lumière et de couleur, il développe progressivement un style de peinture impressionniste propre.
Les avant-gardistes belges, y compris le groupe de Les XX, considèrent Henri De Braekeleer comme l'un des plus grands réalistes de la seconde moitié du XIXe siècle en Belgique. Van Gogh n'hésite pas à le comparer à Édouard Manet. Pour Ensor, il est le peintre le plus important du XIXe siècle.
Le KMSKA possède un ensemble magnifique de ses œuvres, mais on trouve également des œuvres de lui au KMSKB, au Musée d'Orsay ainsi que dans les musées de Gand et de Tournai. En plus d'une vingtaine de peintures, une collection de dessins et de gravures est présentée à la Rossaert, ainsi que la publication suivante :
Henri De Braekeleer 1840-1888 L'œuvre Herwig Todts & André Bollen Édition : Ronny Van de Velde NV, 2019 Relié 360 p. NL-FR ISBN 978-94-9303-926-1 Prix par exemplaire 45 € encore disponible.
Exposition: Du 5 octobre 2024 au 12 janvier 2025 Horaires d'ouverture: Chaque vendredi, samedi et dimanche de 13h à 18h. Rossaert / Nosestraat 7 / 2000 Antwerpen / ronnyvandevelde@outlook.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Past Exhibitions
|
|
|
|
J.J. GRANDVILLE (1803-1847) - Tekeningen - Affiches - Boeken
Saturday, 20 April 2024 - Sunday, 29 September 2024
De tentoonstelling J.J. GRANDVILLE (1803-1847) tekeningen-affiches-boeken loopt van 20 april tot en met 14 juli en van 23 augustus tot en met 29 september 2024 in de Rossaert. Jean Ignace Isidore Grandville werd in 1803 in Nancy geboren. Al vroeg gaf hij blijk van een talent en passie voor tekenen en hij kreeg van zijn vader die miniaturist was, zijn eerste opleiding, maar vestigde zich in 1825 in Parijs. Zijn eerste grote succes oogstte hij in 1829 met Les métamorphoses du jour, een album met 72 litho’s, dat we hier naast enkele tekeningen exposeren.
Verder tonen we de uiterst zeldzame en originele affiches die Grandville ontwierp bij het verschijnen van zijn verschillende publicaties.
Vanaf 1830 werd Grandville samen met Daumier één van de belangrijkste medewerkers van La Caricature, een weekblad met politieke commentaren en karikaturen, opgericht door Charles Philipon. Het op politiek en sociaal vlak uiterst kritische blad leverde bijtende commentaren op de regering en de maatschappij ten tijde van Louis-Philippe, door Grandville uitgebeeld in zijn schitterende satirische tekeningen. In de tentoonstelling illustreren een 20-tal tekeningen en bovendien originele exemplaren van La Caricature deze bijzondere periode uit het werk van Grandville.
In 1835 moest La Caricature de publicatie stopzetten ten gevolge van de herinvoering van de censuur door Louis-Philippe. Noodgedwongen begon Grandville diverse boeken te illustreren waaronder klassiekers als Fables de la Fontaine, Robinson Crusoë en Gullivers Reizen.
In deze tentoonstelling zijn tientallen tekeningen voor Gullivers reizen opgenomen naast originele edities van geïllustreerde boeken.
Zijn talent als begaafd maar ook humoristisch tekenaar komt erg goed tot uiting in de tekeningen die hij voor Scènes de la vie privée et publique des animaux maakte, in 1842 uitgegeven door Hetzel. Hij combineert hier menselijke en dierlijke elementen, die een allegorische en een humoristische dimensie aan zijn werk toevoegen. Meer dan 20 van deze tekeningen zijn in deze tentoonstelling opgenomen.
Grandville maakte nog schitterende tekeningen voor andere tijdschriften en publicaties oa. voor Oeuvres de Béranger, Petites misères de la vie humaine, Cent proverbes, Jérôme Paturot à la recherche d’une position sociale ea. Ook hiervan worden tekeningen en geïllustreerde boeken getoond.
Zijn absolute meesterwerk Un autre monde, waar het beeld de tekst domineert, verscheen in 1844. Het zou een grote inspiratiebron worden, niet alleen voor een volgende generatie van illustratoren maar in het bijzonder voor de surrealisten en zelfs voor hedendaagse kunstenaars als Marcel Broodthaers.
Door vele familiale beproevingen geteisterd, overleed Grandville veel te jong in 1847 na een kortstondige ziekte. Postuum verschenen nog Les fleurs animés en Les étoiles. Nog veel meer dan een illustratior was Grandville een begenadigd en visionair kunstenaar.
Een nieuwe, uitvoerig geïllustreerde publicatie "De Wereld van J.J. Grandville" over al de aspecten van het bijzondere, maar veel te weinig gekende werk van Grandville, samengesteld door Ronny Van de Velde is vanaf 23 augustus beschikbaar.
560 p. gebonden met 3-talige inleiding en met teksten over de verschillende boeken en tijdschriften geïllustreerd door Grandville en verschenen in "Catalogue illustré de la collection des dessins et croquis originaux par Grandville", in 1853 is in de Rossaert te koop aan 50 €
PS.: In de Rossaert zullen geen tekeningen voor Un autre monde te zien zijn, maar een aantal wel in de Warande in Turnhout in de tentoonstelling HYBRIDEN: Samengestelde wezens uit sagen, myhen en legenden die loopt van 7 juni tot 13 oktober 2024 en waarbij een catalogus zal verschijnen.
Opening zaterdag 20 april van 15 tot 18 uur Tentoonstelling van 20 april tot 29 september 2024 Openingsuren: Van vrijdag tot zondag van 13 tot 18 uur.
Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen tel.: +32 477 55 10 28 ronnyvandevelde@outlook.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
L'exposition J.J. GRANDVILLE (1803-1847) dessins-affiches-livres se déroule du 20 avril au 29 septembre 2024 au Rossaert. Jean Ignace Isidore Grandville est né en 1803 à Nancy. Dès son jeune âge, il a montré un talent et une passion pour le dessin, recevant ses premiers enseignements de son père, miniaturiste, avant de s'installer à Paris en 1825. Son premier grand succès fut en 1829 avec Les métamorphoses du jour, un album de 72 lithographies, que nous exposons ici aux côtés de quelques dessins. Nous présentons également les affiches extrêmement rares et originales que Grandville a conçues lors de la publication de ses différentes œuvres.
À partir de 1830, Grandville est devenu, avec Daumier, l'un des principaux contributeurs de La Caricature, un hebdomadaire de commentaires politiques et de caricatures fondé par Charles Philipon. Ce journal, très critique sur le plan politique et social, a fourni des commentaires mordants sur le gouvernement et la société de l'époque de Louis-Philippe, dépeints par Grandville dans ses brillantes illustrations satiriques. Dans l'exposition, une vingtaine de dessins, ainsi que des exemplaires originaux de La Caricature, illustrent cette période particulière du travail de Grandville.
En 1835, La Caricature a dû cesser sa publication en raison de la réintroduction de la censure par Louis-Philippe. Contraint, Grandville a commencé à illustrer divers livres, dont des classiques tels que les Fables de la Fontaine, Robinson Crusoé et Les Voyages de Gulliver. Dans cette exposition, des dizaines de dessins pour Les Voyages de Gulliver sont présentés aux côtés d'éditions originales de livres illustrés.
Son talent en tant que dessinateur doué et humoristique est très bien mis en valeur dans les illustrations qu'il a réalisées pour Scènes de la vie privée et publique des animaux, publiées en 1842 par Hetzel. Il y combine des éléments humains et animaux, ajoutant une dimension allégorique et humoristique à son travail. Plus de 20 de ces dessins sont inclus dans cette exposition. Grandville a également réalisé de magnifiques dessins pour d'autres magazines et publications, notamment pour Oeuvres de Béranger, Petites misères de la vie humaine, Cent proverbes, Jérôme Paturot à la recherche d’une position sociale, entre autres. Des dessins et des livres illustrés de ces œuvres sont également exposés.
Son chef-d'œuvre absolu, Un autre monde, où l'image domine le texte, est paru en 1844. Il serait une grande source d'inspiration, non seulement pour la génération suivante d'illustrateurs, mais surtout pour les surréalistes et même pour des artistes contemporains comme Marcel Broodthaers.
Tourmenté par de nombreuses épreuves familiales, Grandville est décédé bien trop jeune en 1847 après une courte maladie. En posthume, Les fleurs animées et Les étoiles ont été publiés. Grandville était bien plus qu'un simple illustrateur, c'était un artiste doué et visionnaire..
Une nouvelle publication richement illustrée, "Le Monde de J.J. Grandville", qui explore tous les aspects de l'œuvre unique mais trop peu connue de Grandville, compilée par Ronny Van de Velde, sera disponible à partir du 23 août.
Ce livre de 560 pages, relié, avec une introduction trilingue et des textes sur les différents livres et magazines illustrés par Grandville, est basé sur le "Catalogue illustré de la collection des dessins et croquis originaux par Grandville", publié en 1853. Il est en vente à la Rossaert au prix de 50 €.
PS.: Au Rossaert, aucun dessin pour Un autre monde ne sera exposé, mais certains seront présentés à la Warande à Turnhout dans l'exposition HYBRIDEN: Créatures composées de contes, de mythes et de légendes qui se déroulera du 7 juin au 13 octobre 2024 et pour laquelle un catalogue sera publié.
Vernissage le samedi 20 avril de 15 à 18 h Exposition du 20 avril au 29 septembre 2024 Heures d'ouverture: Du vendredi au dimanche de 13 à 18 h
Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen tel.: +32 477 55 10 28 ronnyvandevelde@outlook.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The exhibition J.J. GRANDVILLE (1803-1847) drawings-posters-books runs from April 20th to 29th of September, 2024, at the Rossaert. Jean Ignace Isidore Grandville was born in 1803 in Nancy. At an early age, he showed talent and passion for drawing, receiving his first education from his father, who was a miniaturist, but he settled in Paris in 1825. His first major success came in 1829 with Les métamorphoses du jour, an album with 72 lithographs, which we exhibit here alongside some drawings. Furthermore, we display the extremely rare and original posters designed by Grandville upon the release of his various publications.
From 1830 onwards, Grandville, along with Daumier, became one of the most important contributors to La Caricature, a weekly magazine with political commentaries and caricatures, founded by Charles Philipon. This highly critical publication, both politically and socially, delivered biting commentary on the government and society during the time of Louis-Philippe, depicted by Grandville in his brilliant satirical drawings. In the exhibition, around 20 drawings, along with original copies of La Caricature, illustrate this particular period in Grandville's work.
In 1835, La Caricature had to cease publication due to the reintroduction of censorship by Louis-Philippe. Grandville was forced to start illustrating various books, including classics such as Fables de la Fontaine, Robinson Crusoe, and Gulliver's Travels.
In this exhibition, dozens of drawings for Gulliver's Travels are included alongside original editions of illustrated books.
His talent as a gifted but also humorous draftsman is very well demonstrated in the drawings he made for Scènes de la vie privée et publique des animaux, published in 1842 by Hetzel. Here, he combines human and animal elements, adding an allegorical and humorous dimension to his work. More than 20 of these drawings are included in this exhibition.
Grandville also created magnificent drawings for other magazines and publications, including Oeuvres de Béranger, Petites misères de la vie humaine, Cent proverbes, Jérôme Paturot à la recherche d’une position sociale, and others. Drawings and illustrated books from these works are also exhibited.
His absolute masterpiece Un autre monde, where the image dominates the text, was published in 1844. It would become a major source of inspiration, not only for the next generation of illustrators but especially for the surrealists and even for contemporary artists like Marcel Broodthaers.
Plagued by many family trials, Grandville passed away at a young age in 1847 after a brief illness. Posthumously, Les fleurs animés and Les étoiles were published. Much more than an illustrator, Grandville was a gifted and visionary artist. A new, extensively illustrated publication, "The World of J.J. Grandville", covering all aspects of the unique yet much too little-known work of Grandville, compiled by Ronny Van de Velde, will be available from August 23.
560 pages, hardcover with a trilingual introduction, and texts about the various books and magazines illustrated by Grandville and published in "Catalogue illustré de la collection des dessins et croquis originaux par Grandville" in 1853, is available for purchase at Rossaert for €50.
PS.: At Rossaert, drawings for Un autre monde will not be on display, some of them will be exhibited in the Warande in Turnhout as part of the exhibition HYBRIDEN: Composite Beings from Myths, Legends, and Folklore, running from June 7 to October 13, 2024, accompanied by a catalog.
Vernissage on Saturday, April 20th, from 3 to 6 pm. Exhibition from April 20th to 29th of September, 2024. Opening hours: Friday to Sunday, from 1 pm to 6 pm
Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen tel.: +32 477 55 10 28 ronnyvandevelde@outlook.com
|
|
|
The American Years of George Grosz (1933-1959)
Saturday, 02 December 2023 - Sunday, 25 February 2024
De tentoonstelling “De Amerikaanse jaren van George Grosz’(1933-1959 ) in de Rossaert.
Geopend elke vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 uur tot 18.00 uur.
We beginnen met een klein overzicht van werk uit zijn periode in Berlijn (1911-1932). Al vanaf het begin van WO 1 was Grosz erg kritisch. Hij uit dit zowel in zijn tekeningen” Rückzugstrasse (Terugkeerstraatje), 1915 “maar ook in publicaties zoals Ecce Homo (1923) en Hintergrund (1928) waarvoor hij vervolgd wordt. Samen met Otto Dix maakt hij deel uit van de Internationale Dadabeweging, een reactie op de gruwel en de waanzin van WO I . In de jaren 20 in de Weimarrepubliek blijft Grosz een zeer kritische chroniqueur, hij is zich goed bewust hoe het in Duitsland de foute richting uitging en stelt in zijn werk maatschappelijke excessen aan de kaak, o.a in het werk “Stinnes Loucheur “uit 1921 waarin de oorlogswoekeraar Hugo Stinnes de herstelbetalingen, aan Duitsland opgelegd, door middel van levering van goederen aan Frankrijk probeert in zijn voordeel te draaien en zo zowel de Duitse minister Rathenauer als de Franse minister Loucheur (onthoofd) achterlaat. Wie er trouwens de geschiedenis van de Weimarrepubliek op na slaat ziet dat ook veel politici in de jaren 2O werden vermoord, zonder enige reactie van politie of gerecht .
Als jongen droomt George Grosz er van naar Amerika te gaan. In de zomer van 1932 mag hij in New York een zomercursus geven. Bij zijn aankomst per boot in New York geeft hij in een reeks foto’s zijn eerste indrukken weer.
In januari 1933 ontsnapt Grosz amper aan een inval in Berlijn en kan hij met zijn vrouw Eva naar Amerika vertrekken. Hun kinderen, de tweeling Martin en Peter, komen pas later. In 1938 verkrijgen zij de Amerikaanse nationaliteit.
George Grosz geeft er les, krijgt veel erkenning voor zijn werk, maar probeert echter ook als kunstenaar een eigen Amerikaanse identiteit te ontwikkelen (vb Bagdad-on-the-Subway uit 1935). In 1935 reist hij naar Europa, o.a naar Antwerpen en Parijs en is zich perfect van de situatie in Europa bewust en brengt dat ook tot uiting in zijn werk zowel origineel (Close Combat) als in zijn grafiek. De poging om in 1936 de map Interregnum met 64 reproducties van tekeningen uit te brengen kan nauwelijks op belangstelling van de Amerikanen rekenen. Wat er in Europa gebeurt raakt hen niet. In 1937 maakt het werk van Grosz deel uit van de Nazi tentoonstelling over Entarterte Künst in München. Samen met zijn vriend, de producent van deegwaren en verzamelaar Eric Cohn (1890-1972) ,die hem bij zijn aankomst in New York staat op te wachten, zet hij zich in voor schrijvers en kunstenaars, o.a. Paul Kleinschmidt die door het nazisme bedreigd worden, ook voor de schrijver Herman Borchardt,hij probeert hen naar Amerika te krijgen en anderen zoals de schrijver Walter Mehring vinden onderdak bij Grosz thuis.
Na de tweede oorlog krijgt hij het moeilijker omdat oa. door de opkomst van de het abstract expressionisme en een nieuwe generatie Amerikaanse kunstenaars ,de belangstelling voor zijn werk tanend is. Noodgedwongen moet hij les blijven geven. Zijn “Amerikaanse droom “ blijkt een mislukking. In een laatste reeks werken uit 1955 die van de Stickmans uit hij zijn pessimistische visie zowel over het verleden, de Holocaust als over de toekomst, de nucleaire dreiging. Ontgoocheld keert hij in 1959 met zijn vrouw Eva terug naar Berlijn waar hij na enkele weken op 65 jarige leeftijd overlijdt. Zijn werk is vertegenwoordigd in de meeste grote musea, in Amerika, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland. Het KMSKA in Antwerpen bezit een mooi portret van zijn hand van zijn vriend Walter Mehring.
Sinds kort is er in Berlijn een museum gewijd aan zijn werk Das Kleine Grosz Museum gevestigd in een oud tankstation in de Bülowstraße 18, 10783 Berlin, waar tijdelijke tentoonstellingen georganiseerd worden.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The exhibition "The American Years of George Grosz (1933-1959) at the Rossaert Open every Friday, Saturday and Sunday from 13 h till 18 h
We start with a small overview of his work from his period in Berlin (1911-1932). From the beginning of World War I, Grosz was very critical. He expressed this both in his drawings, such as "Rückzugstrasse" (Retreat Street), 1915, and in publications like "Ecce Homo," for which he faced prosecution. Alongside Otto Dix, he was part of the International Dada movement, a reaction to the horror and madness of World War I.
In the 1920s in the Weimar Republic, Grosz remains a highly critical chronicler. He is well aware of the wrong direction Germany is heading and, in his work, exposes societal excesses. One notable piece is "Stinnes Loucheur" from 1921, where the war profiteer Hugo Stinnes attempts to manipulate the reparations imposed on Germany by delivering goods to France in his favor. This leaves both the German minister Rathenauer and the French minister Loucheur (decapitated) behind. By examining the history of the Weimar Republic, one can observe that many politicians in the 1920s were murdered without any reaction from the police or judiciary.
As a young boy, George Grosz dreams of going to America. In the summer of 1932, he is granted the opportunity to teach a summer course in New York. Upon arriving by boat in New York, he captures his initial impressions in a series of photographs.
In January 1933, Grosz narrowly escapes a raid in Berlin and is able to depart for America with his wife Eva. Their children, twins Martin and Peter, join them later. In 1938, the family obtains American citizenship. George Grosz teaches and gains significant recognition for his work in America. However, he also endeavors to develop his own American artistic identity, as seen in pieces like "Bagdad-on-the-Subway" from 1935.
In 1935, he travels to Europe, including Antwerp and Paris, remaining acutely aware of the situation in Europe. This awareness is reflected in his original works, such as "Close Combat," as well as in his graphics. His attempt to release the portfolio "Interregnum" in 1936, featuring 64 reproductions of his drawings, barely attracts interest from the Americans. The events unfolding in Europe do not resonate with them. In 1937, Grosz's work is included in the Nazi exhibition on "Entartete Kunst" (Degenerate Art) in Munich.
Together with his friend, the pasta manufacturer and collector Eric Cohn (1890-1972), who awaits his arrival in New York, Grosz dedicates himself to supporting writers and artists threatened by Nazism. This includes individuals like Paul Kleinschmidt and the writer Herman Borchardt, whom he tries to bring to America. Additionally, Grosz provides refuge to others, such as the writer Walter Mehring, who find shelter in Grosz's home.
After the Second World War, Grosz faces increasing challenges. The rise of abstract expressionism and a new generation of American artists contribute to a declining interest in his work. Consequently, he is compelled to continue teaching. His "American dream" proves to be a failure.
In a final series of works from 1955, known as the "Stickmen," he expresses his pessimistic vision concerning the past, including the Holocaust, as well as the future, particularly the threat of nuclear warfare. Disappointed, George Grosz returned to Berlin in 1959 with his wife Eva, where he passed away after a few weeks at the age of 65
His work is represented in most major museums in the United States, Germany, France, and Switzerland. The Royal Museum of Fine Arts in Antwerp (KMSKA) owns a beautiful portrait by Grosz of his friend Walter Mehring. Recently, in Berlin, a museum dedicated to his work has been established called "Das Kleine Grosz Museum," located in an old gas station at Bülowstraße 18, 10783 Berlin. The museum hosts temporary exhibitions.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
L'exposition "Les années américaines de George Grosz (1933-1959) à la Rossaert Ouvert tous les vendredis, samedis et dimanches de 13h à 18h
Nous commençons par un bref aperçu de son travail pendant sa période à Berlin (1911-1932). Dès le début de la Première Guerre mondiale, Grosz était très critique. Il exprime cela à la fois dans ses dessins, comme "Rückzugstrasse" (Rue du Retrait), 1915, et dans des publications telles qu'Ecce Homo, ce qui lui vaut des poursuites judiciaires. Aux côtés d'Otto Dix, il fait partie du mouvement dada international, une réaction à l'horreur et à la folie de la Première Guerre mondiale. C'est dans les années 20 de la République de Weimar que Grosz demeure un chroniqueur très critique. Il est bien conscient du tournant néfaste que prend l'Allemagne et dénonce les excès sociaux dans son œuvre, notamment dans "Stinnes Loucheur" de 1921, où le profiteur de guerre Hugo Stinnes tente de tirer avantage des réparations imposées à l'Allemagne en livrant des marchandises à la France. Cela laisse derrière lui à la fois le ministre allemand Rathenauer et le ministre français Loucheur (décapité).
D'ailleurs, ceux qui consultent l'histoire de la République de Weimar constatent que de nombreux politiciens ont été assassinés dans les années 20, sans aucune réaction de la part de la police ou de la justice.
En tant que jeune garçon, George Grosz rêve de partir en Amérique. À l'été 1932, il obtient la possibilité de donner un cours d'été à New York. À son arrivée en bateau à New York, il partage ses premières impressions à travers une série de photos.
En janvier 1933, Grosz échappe de justesse à une descente à Berlin et peut partir pour l'Amérique avec sa femme Eva. Leurs enfants, les jumeaux Martin et Peter, les rejoignent plus tard. En 1938, la famille obtient la nationalité américaine.
George Grosz enseigne, recevant beaucoup de reconnaissance pour son travail, mais il cherche également à développer une identité artistique américaine propre, comme on le voit dans des œuvres telles que "Bagdad-on-the-Subway" de 1935. En 1935, il voyage en Europe, notamment à Anvers et à Paris, étant parfaitement conscient de la situation en Europe et exprimant cela dans son travail, à la fois dans des œuvres originales comme "Close Combat" et dans ses gravures. Sa tentative en 1936 de publier le portfolio "Interregnum" avec 64 reproductions de ses dessins suscite à peine l'intérêt des Américains. Ce qui se passe en Europe ne les touche pas. En 1937, les œuvres de Grosz font partie de l'exposition nazie sur l' "Entartete Kunst" (Art dégénéré) à Munich. Aux côtés de son ami, le producteur de pâtes et collectionneur Eric Cohn (1890-1972), qui l'attendait à son arrivée à New York, George Grosz s'engageait en faveur d'écrivains et d'artistes menacés par le nazisme, tels que Paul Kleinschmidt et l'écrivain Herman Borchardt. Grosz essayait de les faire venir en Amérique, et d'autres, comme l'écrivain Walter Mehring, trouvaient refuge chez Grosz.
Après la Seconde Guerre mondiale, George Grosz connaît des difficultés, notamment en raison de l'émergence de l'expressionnisme abstrait et d'une nouvelle génération d'artistes américains, ce qui entraîne un déclin de l'intérêt pour son œuvre. Contraint, il doit continuer à enseigner. Sa "rêve américain" se révèle être un échec.
Dans une dernière série d'œuvres datant de 1955, appelée les "Stickmans", il exprime sa vision pessimiste sur le passé, l'Holocauste et l'avenir, notamment la menace nucléaire. Déçu, il retourne en 1959 avec sa femme Eva à Berlin, où il décède quelques semaines plus tard à l'âge de 65 ans.
Ses œuvres sont présentes dans la plupart des grands musées, que ce soit en Amérique, en Allemagne, en France ou en Suisse. Le KMSKA (Musée royal des Beaux-Arts d'Anvers) à Anvers possède par exemple un magnifique portrait réalisé par lui de son ami Walter Mehring. Récemment, un musée dédié à son œuvre a été inauguré à Berlin, appelé Das Kleine Grosz Museum. Il est situé dans une ancienne station-service au 18 Bülowstraße, 10783 Berlin, où des expositions temporaires sont organisées.
|
|
|
Boris Vian (1920-1959)
Wednesday, 22 March 2023 - Sunday, 25 June 2023
Boris Vian in de Rossaert van 22 april tot en met 25 juni 2023 Een gewone sterveling zou tien levens nodig hebben om alles te presteren wat Boris Vian tijdens het zijne verwezenlijkte: hij was onder meer romancier, dichter, muziek- en literatuurcriticus, tekstschrijver en zanger, schilder, scenarist, acteur, vertaler, uitvinder, ‘patafysicus’, en bovendien was hij opgeleid tot ingenieur en oefende dat beroep ook uit. En dat alles in de loop van een veel te kort leven – hij overleed toen hij 39 was aan een hartaanval. Tijdens dat leven in de hoogste versnelling stortte Vian zich met evenveel ernst als lichtheid, als een duizendpoot op die talrijke activiteiten, alsof hij diep in zijn binnenste besefte dat hem slechts weinig tijd gegund was. Hij was bevriend met Raymond Queneau en met Jean-Paul Sartre en Simone Beauvoir – de personages Jean-Sol Partre en la duchesse de Bovouard in L’Ecume des jours (Het schuim der dagen), zijn bekendste roman – voor wie hij in het tijdschrift Les Temps modernes zijn Chroniques du menteur schreef. Hij trad op in Parijse clubs als Le Tabou of Le Club Saint-Germain, speelde trompet in het orkest van Claude Luter en werd een van de bekendste figuren van de Rive gauche. Met zijn kompanen Michel Legrand en Henri Salvador introduceerde hij de rock-’n-roll in Frankrijk, die hij tegelijk ook parodieerde door in vertalingen de woorden ervan te verdraaien. Vian kwam meermaals in aanraking met justitie. In 1946 publiceerde hij J’irai cracher sur vos tombes Ik zal spuwen op jullie graf) onder het pseudoniem Vernon Sullivan, waarin hij de stijl van de Amerikaanse roman noir imiteerde. De roman werd verboden omdat hij als pornografisch werd beschouwd en zogezegd aanzette tot geweld. In Parijse cabarets zong hij zijn eigen liedjes of liedjes die hij schreef voor andere artiesten, waaronder het befaamde Le Déserteur, een scherpe aanklacht tegen de toenmalige oorlog in Indochina, dat gecensureerd werd. Deze van talent bruisende persoonlijkheid, deze meteoor van de jaren vijftig, wordt vandaag nog altijd veel gelezen. Elke nieuwe generatie leest en herleest L’Arrache-cœur (De hartenvreter), L’Automne à Pékin (Herfst in Peking), L’Ecume des jours (Het schuim der dagen) of L’Herbe rouge (Het rode gras) en zingt vol overtuiging Le Déserteur of La java des bombes atomiques. Op de tentoonstelling in de Rossaert, zijn diverse originele documenten van Boris Vian te zien naast foto’s van jazzmuzikanten gemaakt door de bekende galerist Marcel Fleiss die van in zijn jeugd een passie had voor jazz.
Praktische info Opening van de tentoonstelling op zaterdag 22 april van 13 tot 18 uur Tentoonstelling van 22 april tot en met 25 juni Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen
Il aurait fallu au commun des mortels dix vies pour accomplir tout ce qui fit Boris Vian durant la sienne : romancier, poète, critique musical et littéraire, musicien, parolier et interprète, peintre, scénariste, acteur, traducteur, inventeur, ‘pataphysicien, entre autres, sans omettre sa formation et son métier d’ingénieur, tout ceci au cours d’une existence trop brève, mourant à 39 ans d’un accident cardiaque. Une vie en urgence, Vian se démultipliant en ses activités abordées avec autant de sérieux que de légèreté, comme s’il avait su au fond de lui-même que le temps lui serait compté. Ami de Raymond Queneau, de Jean-Paul Sartre et de Simone Beauvoir – les « Jean-Sol Partre et la duchesse de Bovouard » de L’Ecume des jours, son roman le plus célèbre – pour lesquels il donne à la revue Les Temps modernes ses Chroniques du menteur, il anime les soirées du Tabou ou du Club Saint-Germain, devenant l’une des figures les plus en vue de la Rive gauche, jouant de la trompette dans l’orchestre de Claude Luter. Il introduira avec ses complices Michel Legrand et Henri Salvador le rock’n roll en France dont il s’amusera à parodier les paroles en en détournant les traductions. Boris Vian retrouvera les tréteaux en interprétant dans les cabarets ses propres chansons, ou celles écrites pour d’autres interprètes, dont le célèbre Le Déserteur, créé en pleine guerre d’Indochine, une chanson qui sera censurée. Vian connaîtra d’autres démêlés judiciaires au moment de la parution en 1946 – sous le pseudonyme de Vernon Sullivan – de J’irai cracher sur vos tombes qui imite le style des romans noirs américains, roman qui sera considéré comme pornographique et incitant à la violence. Cette personnalité prodigue et talentueuse, ce météore du demi-siècle demeure aujourd’hui encore un auteur très lu : la jeunesse ne s’est pas trompée qui à chaque génération lit et relit L’Arrache-cœur, L’Automne à Pékin, L’Ecume des jours ou L’Herbe rouge et chantera longtemps encore Le Déserteur ou La java des bombes atomiques. L’exposition Boris Vian au Rossaert présentera divers documents originaux de l’auteur et sera accompagnée de photographies de musiciens de jazz de Marcel Fleiss, galeriste bien connu et passionné de jazz depuis sa jeunesse.
Ouverture de l’exposition le samedi 22 mars de 14 à 18 heures. Exposition du 22 mars au 25 juin Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen
|
|
|
Deel 5: Galerie Ronny Van de Velde; Een Wunderkammer
Friday, 10 February 2023 - Sunday, 26 March 2023
RONNY VAN DE VELDE
De Vijf Seizoenen. Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken.
Deel 5: Galerie Ronny Van de Velde, een wondere kamer?
10.02–26.03.2023
Al meer dan vijf decennia organiseert de Antwerpse kunstcollectioneur en -handelaar Ronny Van de Velde samen met zijn vrouw Jessy toonaangevende en bijzondere tentoonstellingsprojecten waarmee hij zich in België heeft ontpopt tot een van de belangrijkste connaisseurs en verdedigers van allerlei artistieke voorhoedes. Dit vijfde en laatste deel van een reeks kleinschalige presentaties rond de geschiedenis van de Galerie, toont een Wunderkammer met werk van kunstenaars die cruciaal waren voor de galerie, onder wie Marcel Broodthaers, Henri De Braekeleer, James Ensor, Marcel Duchamp, Jan Fabre, Paul Joostens, Bruce Nauman, Panamarenko, Jules Schmalzigaug, Henry van de Velde, Wout Vercammen, Andy Warhol, Oson Welles en de negentiende-eeuwse volkskunst, fotografie en Zwans.
Eind maart zal er een geïllustreerd boek over de afgelopen 5 INBOX tentoonstellingen verschijnen.
M Hka - INBOX Leuvenstraat 32 2000 Antwerpen
Open van dinsdag tot zondag van 11 tot 18 uur. Gesloten op maandag.
©: Rinus Van de Velde
|
|
|
JOZEF PEETERS en de strijd tegen den tingeltangel
Tuesday, 25 October 2022 - Friday, 31 March 2023
JOZEF PEETERS en de strijd tegen den tingeltangel
FIBAC: Jozef Wautersstraat 21, 2600 Antwerpen (Berchem) Inlichtingen: jozefpeeters.fibac@gmail.com
Een unieke inkijk in de 'Dolle jaren Twintig' N.a.v. een nieuwe publicatie over het netwerk van de Antwerpse avant-gardist Jozef Peeters brengt FIBAC, in samenwerking met Galerie Ronny Van de Velde, zijn volledige verzameling kunst van rond 1920 samen met werken uit diverse privéverzamelingen.
Bezoek aan FIBAC, zowel in groep als individueel, is enkel mogelijk na reservatie via Jozefpeeters.fibac@gmail.com. Individuele bezoekers kunnen terecht op 29 oktober, 26 november, 28 januari, 25 februari en 25 maart.
Info boek: Peter J.H. Pauwels - Jozef Peeters en de strijd tegen den tingeltangel, in twee delen, 499 blz., Ludion, 60 EUR
Met werk van: Wobbe Alkema, Marthe Donas, Felix De Boeck, Prosper De Troyer, Pierre-Louis Flouquet, Oscar Jespers, Paul Joostens, Jos Leonard, Karel Maes, René Magritte, Jozef Peeters, Jules Schmalzigaug, Victor Servranckx, Edmond Van Dooren, Georges Vantongerloo, Hubert Wolfs
|
|
|
M HKA - INBOX: De Vijf Seizoenen. Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken. Deel 4: Humor in de Belgische Kunst (1830–2022) 7 okt-6 nov 2022
Friday, 07 October 2022 - Sunday, 06 November 2022
INBOX: De Vijf Seizoenen. Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken. Deel 4: Humor in de Belgische Kunst (1830–2022) 07.10–06.11.2022
PREVIEW: 06.10, 19:00–21:00
Reeds meer dan 5 decennia organiseert de Antwerpse kunstcollectioneur en -handelaar Ronny Van de Velde toonaangevende en bijzondere tentoonstellings-projecten waarmee hij zich in België ontpopte tot een van de belangrijkste connaisseurs en verdedigers van allerlei artistieke voorhoedes. De grootste namen van de twintigste-eeuwse kunst zijn er de revue gepasseerd: Marcel Duchamp, Man Ray, Magritte, Joseph Beuys, Picabia, Alechinsky, Panamarenko... In een 5-delige reeks van kleinschalige presentaties wil M HKA de geschiedenis van de galerie evoceren.
Deel 4: Humor in de Belgische Kunst (1830–2022)
In literaire teksten van Paul van Ostaijen, Louis Paul Boon, Hugo Claus of Tom Lanoye laten zich soms de contouren raden van een onvatbaar en moeilijk te omlijnen concept als Belgische 'eigenheid' of Belgitude.
Ook in de naoorlogse beeldende kunst tekenen zich sporen af van een collectieve verbeelding omtrent de Belgische (non-)identiteit. Tijdens zijn artistieke terreinverkenning ontwikkelde Ronny Van de Velde de voorbije vijf decennia een bijzondere interesse voor de strategieën waarmee Belgische kunstenaars hun identiteit artistiek vertaalden. Uit deze tentoonstelling blijkt dat humor en zelfrelativering daarin een sleutelrol spelen.
Publicatie Het boek Galerie Ronny Van de Velde, fragmenten uit leven en werken. verschijnt naar aanleiding van de vijfdelige reeks in INBOX. Tekstbijdrage door Jan Ceuleers. 1008 pp.; hardcover, Nederlands/Engels; 32,5 x 24,5 cm; ISBN 978-94-9303-967-4. Uitgevers: Galerie Ronny Van de Velde & LUDION
Prijs: €60 – te koop in de M HKA-shop
Volgende presentatie De Vijf Seizoenen. Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken. Deel 5: Galerie Ronny Van de Velde. 10.02–26.03.2023
|
|
|
IN DE ROSSAERT! The Great Zwans exhibitions (1832-2022)
Sunday, 11 September 2022 - Sunday, 18 December 2022
The Great Zwans Exhibitions, 1832-2022.
`Dat land had omstreeks de eeuwwisseling een imposante artistieke ontwikkeling doorgemaakt en in zekere zin zelfs Frankrijk in intensiteit van kunstleven overvleugeld.` Stefan Zweig, `Het kleine land tussen de talen`, 1902
Doorgedreven zelfrelativering maakt anno 2022 deel uit van onze collectieve verbeelding over een Belgische identiteit. Ergens onderweg hebben we het kleinburgerlijke, het banale en de non-identiteit tot identiteit verheven.
Als een rode draad verbindt de cultus van die non-identiteit het Belgische surrealisme met de ontwikkeling van de hedendaagse kunst en het oeuvre van onder meer Jean Schwind, Camiel Van Breedam, Wout Vercammen en Idris Sevenans.
Geen beter symbool overigens voor dat laatste dan de bolhoed - personificatie van het kleinburgerlijke leven - die René Magritte, peetvader van het Belgische surrealisme, overdroeg aan Marcel Broodthaers, wegbereider voor de hedendaagse kunst in België.
Die voorstelling van zaken verblindt soms voor de wortels van die Belgische `eigenheid` in de negentiende eeuw. Want al in die zogenaamd lange en zogezegd saaie eeuw experimenteerden opeenvolgende generaties Belgische kunstenaars - al dan niet verenigd in geheime genootschappen - met een verregaande relativering van zichzelf, en van de sérieux waarmee kunst bedreven werd.
Wat dat laatste betreft zijn sommige van deze Zwanzeurs ware pioniers van de antikunst die tijdens het eerste kwart van de twintigste eeuw gecanoniseerd werd als dada.
Dat alles kan u vanaf 10 september zelf ontdekken in De Rossaert, het Antwerpse galerieproject van Ronny en Jessy Van de Velde.
Oer-Zwans Kort na zijn ontstaan in 1830 manifesteert België zich als een uiterst ambitieuze natie die de moderne tijd omhelst en een aura van `vooruitstrevendheid` cultiveert. Die openheid blijkt onder meer uit een initiatief van Henri Florent Delmotte (1798-1836), een ware verkenner van de Zwans die in 1832 zijn `Société Petico-Macaronico-Huitrique`stichtte: een bizar gastronomisch genootschap dat ophield te bestaan bij Delmotte`s overlijden in 1836.
Het progressieve karakter en de algehele dynamiek van dit kleine land in het hart van Europa trok medio negentiende eeuw ook nogal wat Fransen aan die de republiek een warmer hart toedroegen dan Napoleon III. Zo streken onder meer Victor Hugo en Charles Baudelaire neer in de Belgische hoofdstad. Met name Baudelaire maakte via zijn vriend Félicien Rops - die in 1866 zijn roemruchte bundel Les Fleurs du Mal van illustraties voorzag - van dichtbij kennis met de voorlopers van de Belgische Zwans.
Zelf had Rops onder meer via Charles de Coster, auteur van het mede door Rops geïllustreerde La légende et les aventures héroïques, joyeuses et glorieuses d'Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au pays de Flandres et ailleurs (1867), kennis gemaakt met een heel eigen Belgische humor die later onder de noemer Zwans bekendheid verwierf.
De Coster was lid van Les Agathopèdes (1846) en van La Société des Joyeux (1847), twee geheime genootschappen die intellectuelen, docenten aan de academie en studenten samenbrachten en met hun ludieke experimenten de inhoudelijke basis legden voor wat later Zwans zou gaan heten. Kenmerkend voor deze genootschappen zijn naast zelfspot en een fascinatie voor het karikaturale vooral het gebruik van symbolen (zoals de varkenskop) en het verzinnen van even bizarre als spottende bijnamen voor de leden. Zo trad Louis Ghémar, huisfotograaf van koning Leopold I, in 1846 toe tot Les Agathopèdes onder de naam Connil le Lapin. Diezelfde Ghémar zou later een pionier van la Zwanze blijken wanneer hij in 1870 de deuren opent van Le Musee Ghémar, het ongeëvenaarde tijdelijke museum in het centrum van Brussel waarvoor Ghémar pastiches had geschilderd van werken die destijds tot de canon van de moderne Europese schilderkunst behoorden. Net zoals Ghémar belichaamt midden negentiende eeuw ook Renier Chalon in zijn eentje het ontstaan van een Belgische identiteit die verweven is met grappen en grollen. Chalons strafste stoot was ongetwijfeld de catalogus (geschreven onder pseudoniem van de Comte Fortsas) die hij samenstelde en bezorgde aan numismaten, bibliofielen en verzamelaars om hen uit te nodigen voor de veiling van een exclusieve collectie van zeldzame boeken. Wie tijdig en wel op de afgesproken plek kwam opdagen, was eraan voor de moeite. Er was geen veiling en al helemaal geen collectie.
Zwans In die zin kan de voorstellingswereld van Chalon alleen maar omschreven worden met de woorden waarmee het begrip Zwans getypeerd werd in de catalogus van de eerste Brusselse Great Zwans Exhibition in 1885: `La folie qui rit de tout et ne respecte rien`.
Op basis van die openingszin is het verleidelijk om in de Zwans tentoonstellingen van 1885, 1887 en 1914 voorlopers te herkennen van de twintigste eeuwse avant-garde, van de antikunst van dada tot conceptuele kunst. Hetzelfde geldt overigens voor de tentoonstellingen die Jules Lévy vanaf 1882 onder de titel Les Arts Incohérents organiseerde in Parijs. Toen recent een twintigtal van deze Franse werken opdoken bij galerie Johann Naldi merkte Geert Sels in De Standaard van 17 februari 2021 op dat het volstrekt zwarte schilderij Combat de nègres, pendant la nuit maar liefst 33 jaar ouder is dan het bekende zwarte vierkant van Kazimir Malevitsj.
Toch blijft er een kloof gapen tussen de negentiende en twintigste eeuwse monochromen. De precieze aard van die kloof werd al meer dan een eeuw geleden treffend verwoord door de Belgische criticus Sander Pierron toen hij in de catalogus van de Brusselse Zwanstentoonstelling van 1914 opmerkte dat Zwans gekenmerkt wordt door de lach die aan het denken voorafgaat:`La Zwanze, elle fait penser après avoir fait rire`.
Zwans, de Belgische identiteit, Ensor en het Italiaanse futurisme Zwans was eind negentiende eeuw verweven geraakt met de Belgische identiteit en een verhoogd Belgisch zelfbewustzijn dat begin twintigste eeuw werd aangewakkerd door een opeenvolging van wereldtentoonstellingen die in ons land werd gehouden. In 1905 schreef de advocaat Eugene Stevens naar aanleiding van de vijfenzeventigste verjaardag van België: Tout Belge a dans le coeur un Zwanzeur qui sommeille. [...]. Nous avons la Zwanze dans le sang, vous dis-je. Aan dat na verloop van tijd wat zelfgenoegzame Belgische imago van scherpe scherts en eeuwige jeugd zou overigens ook Ensor levenslang proberen vast te houden.
In 1892 beschrijft een anonieme criticus in een soort zwans-recept hoe eenvoudig het is om een Ensor te maken. Volgens hem komt het erop aan enkele potten verf uit te gieten over een doek of paneel, goed te mengen, vervolgens goed laten drogen, inlijsten en tentoonstellen. De criticus besluit zijn betoog met de uitroep `Tout le monde est peintre`. Ook de reacties waarop de Italiaanse futuristen getrakteerd werden toen ze in 1912 exposeerden in de Brusselse Galerie Georges Giroux getuigden van dezelfde relativerende humor. Want ook de meer vooruitstrevende Belgische kunstenaars en critici grossierden in Zwans toen ze gedwongen werden over de jongste Italiaanse kunst te schrijven. Rik Wouters beloofde de gebeurtenis te negeren en verder te werken. Ensor van zijn kant had zich bewuste avond goed vermaakt. Daarmee zette de Oostendse meester meteen ook de toon voor de spot die de Italiaanse futuristen te beurt viel op de Great Zwans Exhibition uit 1914.
Het heeft er alle schijn van dat Ensors reactie op het Italiaanse futurisme niet losgekoppeld kan worden van het verhoogde Belgische zelfbewustzijn waartoe Les XX en de opeenvolgende Zwans tentoonstellingen van 1885 en 1887 hadden bijgedragen. Maar wanneer de bohemie en het non-conformisme van de Zwans aan de vooravond van de Grote Oorlog botst op een radicale `antikunst` verloor die Belgische humor zijn aura van vooruitstrevendheid.
Het Italiaanse futurisme bijvoorbeeld was een doordachte kunst op basis van manifesten. Die rationaliteit botste met het uitgangspunt van de Belgische zwanzeurs voor wie de lach voor het denken kwam.
Praktische info Opening van de tentoonstelling op zaterdag 10 september van 14 tot 18uur Tentoonstelling van 11 september tot en met 18 december 2022 Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen
Les grandes expositions de Zwanze, 1832-2022
« À la fin du [XIXe] siècle, ce pays avait pris un essor artistique extraordinaire, il avait même en un certain sens dépassé la France en intensité. » Stefan Zweig, Le Monde d’hier – Souvenir d’un Européen, 1942
En 2022, l’auto-relativisation poussée fait partie de notre imaginaire collectif sur une identité belge. Quelque part en cours de route, nous avons hissé l’esprit petit-bourgeois, la banalité et l’absence d’identité au rang d’identité.
Tel un fil conducteur, le culte de cette non-identité relie le surréalisme belge au développement de l’art contemporain et à l’œuvre, entre autres, de Jean Schwind, Camiel Van Breedam, Wout Vercammen et Idris Sevenans.
Point de meilleur symbole pour ce surréalisme belge que le chapeau melon – personnification de la vie petite-bourgeoise – que René Magritte, parrain de ce courant artistique, a transmis à Marcel Broodthaers, pionnier de l’art contemporain en Belgique.
Cette présentation des faits oblitère parfois les racines de cette « singularité » belge qui remontent au XIXe siècle. Car, au cours de ce siècle prétendument long et ennuyeux, des générations successives d’artistes belges – réunis ou non en sociétés secrètes – ont déjà expérimenté une relativisation profonde d’eux-mêmes et du sérieux avec lequel l’art était pratiqué.
En l’espèce, certains de ces Zwanzeurs furent de véritables pionniers de l’anti-art, canonisé au cours du premier quart du XXe siècle sous le qualificatif de dada.
À partir du 10 septembre, vous pourrez découvrir tout cela à De Rossaert, le projet anversois de galerie de Ronny et Jessy Van de Velde.
Zwanze primitive Peu après sa création en 1830, la Belgique s’est révélée une nation extrêmement ambitieuse qui a embrassé la modernité et cultivé une aura de « progressisme ». Cette ouverture d’esprit est démontrée par une initiative d’Henri Florent Delmotte (1798-1836), un véritable explorateur de la Zwanze et fondateur en 1832 de la « Société Petico-Macaronico-Huitrique » : une société gastronomique bizarre qui a cessé d’exister à la mort de Delmotte en 1836.
Au milieu du XIXe siècle, le caractère progressiste et le dynamisme général de ce petit pays au cœur de l’Europe ont également exercé un attrait sur certains Français davantage partisans de la République que de Napoléon III. Ainsi, Victor Hugo et Charles Baudelaire, entre autres, se sont installés dans la capitale belge. Par le truchement de son ami Félicien Rops, qui a illustré son célèbre recueil de poèmes Les Fleurs du Mal en 1866, Baudelaire a notamment côtoyé les précurseurs de la Zwanze belge.
C’est par l’intermédiaire de Charles De Coster, auteur de La légende et les aventures héroïques, joyeuses et glorieuses d’Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au pays de Flandres et ailleurs (1867), que Rops a lui-même découvert un humour belge très particulier qui acquerra plus tard de la notoriété sous le dénominateur de Zwanze.
De Coster était membre des Agathopèdes (1846) et de la Société des Joyeux (1847), deux sociétés secrètes qui réunissaient des intellectuels, des professeurs et des étudiants de l’académie, dont les expériences ludiques ont jeté les bases de la teneur qu’adopterait cet humour connu plus tard sous le nom de Zwanze. Outre l’autodérision et la fascination pour la caricature, ces sociétés se caractérisaient par l’utilisation de symboles (comme la tête de cochon) et l’invention de sobriquets aussi bizarres que moqueurs pour leurs membres.
Louis Ghémar, photographe attitré du roi Léopold Ier, rejoint les Agathopèdes en 1846 sous le nom de Connil le Lapin. Ce même Ghémar se révélera plus tard un pionnier de la Zwanze lorsqu’il ouvrira, en 1870, les portes du Musée Ghémar. Pour ce musée temporaire, sans équivalent, situé au centre de Bruxelles, Ghémar avait peint des pastiches d’œuvres appartenant à l’époque au canon de la peinture européenne moderne.
Au milieu du XIXe siècle et à l’instar de Ghémar, Renier Chalon incarne aussi à lui seul l’émergence d’une identité belge truffée de plaisanteries et de farces. Le coup le plus audacieux de Chalon est sans doute le catalogue (écrit sous le pseudonyme du Comte Fortsas) qu’il a rédigé et remis aux numismates, bibliophiles et autres collectionneurs pour les inviter à la vente aux enchères d’une collection exclusive de livres rares. Tous ceux qui se sont présentés à l’heure et au lieu convenu en étaient pour leur peine : il n’y avait ni vente aux enchères et encore moins quelque collection de livres rares que ce soit.
Zwanze
En ce sens, l’imaginaire de Chalon ne peut être décrit que par les mots avec lesquels le concept de la Zwanze a été qualifié dans le catalogue de la première Great Zwans Exhibition à Bruxelles en 1885 : « La folie qui rit de tout et ne respecte rien ».
En s’appuyant sur cette première phrase, il est tentant de reconnaître dans les expositions Zwanze de 1885, 1887 et 1914 des précurseurs de l’avant-garde du XXe siècle, de l’anti-art de dada à l’art conceptuel. Il en va d’ailleurs de même pour les expositions que Jules Lévy organise à Paris à partir de 1882 sous le titre Les Arts Incohérents.
Lorsqu’une vingtaine de ces œuvres françaises ont récemment fait surface à la galerie Johann Naldi, le journaliste culturel Geert Sels a noté dans le quotidien flamand De Standaard du 17 février 2021 que le tableau entièrement noir intitulé Combat de n***, pendant la nuit fut réalisé 33 ans avant le célèbre carré noir de Kazimir Malevitch.
Néanmoins, un fossé subsiste entre les monochromes du XIXe et du XXe siècle. Il y a plus d’un siècle, le critique belge Sander Pierron a judicieusement défini la nature précise de ce fossé dans le catalogue de la Great Zwans Exhibition de 1914, à Bruxelles, lorsqu’il y fit remarquer : « La Zwanze, elle fait penser après avoir fait rire ».
Zwanze, l’identité belge, Ensor et le futurisme italien
À la fin du XIXe siècle, la Zwanze est devenue indissociable de l’identité belge et d’une conscience de soi accrue en tant que Belge, éveillée au début du XXe siècle par une succession d’expositions universelles organisées dans le pays. En 1905, l’avocat Eugène Stevens écrivait à l’occasion du 75e anniversaire de l’indépendance de la Belgique :
« Tout Belge a dans le cœur un Zwanzeur qui sommeille. [...]. Nous avons la Zwanze dans le sang, vous dis-je. » À cette image belge de badinerie de jeunesse éternelle et de raillerie mordante devenue quelque peu suffisante au fil du temps, Ensor tentera lui aussi de s’accrocher tout au long de sa vie.
En 1892, un critique anonyme décrit dans une sorte de recette de Zwanze à quel point il est simple de faire un Ensor. Selon lui, il s’agit de verser quelques pots de peinture sur une toile ou un panneau, de bien mélanger, de laisser sécher, de l’encadrer et de l’exposer. Le critique conclut son argumentation par l’exclamation « Tout le monde est peintre ».
Les réactions qu’ont suscitées les œuvres des futuristes italiens lors de leur exposition à la galerie Georges Giroux à Bruxelles en 1912 témoignent du même humour relativisant. Car même les artistes et critiques belges les plus progressistes se sont surpassés en Zwanze lorsqu’il leur a fallu écrire sur l’art italien le plus récent. Rik Wouters a promis d’ignorer l’événement et de continuer à travailler. De son côté, le maître ostendais Ensor s’est « bien amusé » ce soir-là, donnant ainsi d’emblée le ton de la dérision qui s’est abattue sur les futuristes italiens lors de la Great Zwans Exhibition en 1914.
Il semblerait que la réaction d’Ensor au futurisme italien ne peut être dissociée de la conscience de soi belge accrue à laquelle ont contribué Les XX et les expositions successives de Zwanze en 1885 et en 1887. Mais lorsqu’à la veille de la Grande Guerre, la bohème et le non-conformisme de la Zwanze se sont heurtés à l’« anti-art » radical, cet humour belge a perdu son aura de progressisme.
Le futurisme italien, par exemple, était un art réfléchi, reposant sur des manifestes. Cette rationalité se heurtait au point de départ des « zwanzeurs » belges, pour qui le rire passait avant la réflexion.
Infos pratiques
Ouverture de l’exposition le samedi 10 septembre de 14 à 18 heures. Exposition du 11 septembre au 18 décembre 2022 Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen
|
|
|
Museum / Museum in vraag at MHKA in ANTWERP
Friday, 12 August 2022 - Sunday, 04 September 2022
INBOX
De Vijf Seizoenen. Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken.
Reeds meer dan 5 decennia organiseert de Antwerpse kunstcollectioneur en -handelaar Ronny Van de Velde toonaangevende en bijzondere tentoonstellings-projecten waarmee hij zich in België ontpopte tot een van de belangrijkste connaisseurs en verdedigers van allerlei artistieke voorhoedes. De grootste namen van de twintigste-eeuwse kunst zijn in de galerie, die hij samen met zijn vrouw Jessy runt, de revue gepasseerd: Marcel Duchamp, Man Ray, Magritte, Joseph Beuys, Picabia, Alechinsky, Panamarenko... In een 5-delige reeks van kleinschalige presentaties wil M HKA de geschiedenis van de galerie evoceren.
Deel 3: Museum / Museum in vraag 12 augustus – 4 september 2022
Marcel Duchamp stelde als eerste kunstenaar vanaf 1941 met zijn “portable museums“ de functie van het museum in vraag. 30 jaar later zou ook Ben met zijn “Musée de Ben“volgen. In de woelige jaren zestig was het bon ton om - naast heel wat andere instellingen - ook het museum zelf in vraag te stellen. Dit uitte zich in Antwerpen in de jaren zestig en in 1971 in de acties van Jef Geys en van Hugo Heyrman tegenover het KMSKA. Op een meer fundamentele wijze loopt de invraagstelling van de betekenis en de functie van het museum als een rode draad door het werk van Marcel Broodthaers. Zowel in zijn eigen museum dat hij in de Brusselse Rue de la Pepinière oprichtte, in zijn “Industriële Gedichten“ en in zijn grafisch werk komt dit tot uiting. In 1986 bekritiseerde Panamarenko met zijn installatie “Chambres d’amis”, een vogelkooi met geld, het tentoonstellingsproject “Chambres d’amis“ van Jan Hoet. Door middel van een 3-tal projecten, heeft Ronny Van de Velde geprobeerd zijn affiniteit met dit onderwerp te uiten. Zo ligt hij mee aan de basis van de transformatie in 1998 van het woonhuis van René Magritte in Jette tot museum: een appartement op de benedenverdieping van een bescheiden woonhuis, waar men heel de leefwereld van Magritte en zijn echtgenote kon reconstrueren. Dit was de plek waar Magritte, schilderend in de woonkamer, een groot deel van zijn oeuvre tot stand bracht. Ook een lesje in nederigheid voor kunstenaars die alsmaar grotere ateliers en ruimtes als norm willen hanteren. In 2006 was er het erg speelse project “Hands of Art” waar een aantal kunstenaars tekeningen van hun handen maakten. Een op het eerste zicht eenvoudig gegeven, dat echter leidde tot een weliswaar kleinschalige, maar bijzondere museale verzameling en een rondreizende tentoonstelling. Ten slotte ontstond er in 2012 het project “Museum to scale 1/7” dat na een aantal tentoonstellingen in binnen- en buitenland zijn definitieve stek in de Antwerpse Universiteit heeft gevonden. De meer dan 100 betrokken kunstenaars kregen elk een box van 100 x 65 x 60 cm ter beschikking waarin zij zich creatief konden uitleven wat tot een verbluffend en uniek geheel leidde. Daarmee werd opnieuw bewezen dat een fantastisch museum kan gecreëerd worden in een bescheiden ruimte… LIJST TENTOONGESTELDE WERKEN
MARCEL DUCHAMP De ou par Marcel Duchamp ou Rrose Sélavy (Boîte-en-valise). Série G. Paris: 1968-1971 Groen lederen doos, compleet met 80 miniatuurreplica’s van zijn werken. 41 x 38 cm - Oplage van 47 Gesigneerd door Teeny Duchamp en met kunstenaarsstempel Courtesy Galerie Ronny Van de Velde
BEN VAUTIER Le musée de Ben, 1972 Assemblage met verschillende materialen in een kist 52 objecten met 10 zeefdrukken van 1959 tot 1970 Open: 55 x 160 x 32 cm - Gesloten: 55 x 80 x 32 cm Courtesy Galerie Ronny Van de Velde
PANAMARENKO Chambres d’Amis, 1986 Rieten vogelkooi en schoenendoos beide gevuld met bankbiljetten, op een kokosmat Bedrukt met de tekst Chambres d’Amis 97 x 105 x 67 cm Gesigneerd Panamarenko (op de schoenendoos) Courtesy Galerie Ronny Van de Velde
JEF GEYS Affiche voor de tentoonstelling in het KMSKA, 1970 52 x 70 cm Courtesy Galerie Ronny Van de Velde
MARCEL BROODTHAERS Musée d’Art Moderne, Dt des Aigles, S. Litteraire Fig. 1 et 2 - No 5 – 5/7, 1970 86 x 121 cm Acryl op kunststof plaat Fondation Linda & Guy Pieters, Saint Tropez
MARCEL BROODTHAERS Département des Aigles (David – Ingres – Wiertz – Courbet), 1968 85,5 x 120 cm Acryl op kunststof plaat Fondation Linda & Guy Pieters, Saint Tropez
PETER DE CUPERE Miniature Olfactory Lab, 2011 Mixed media 65 x 100 x 60 cm Universiteit Antwerpen – Kunst op de Campus
PIERRE ALECHINSKY Je reviens dans 5 minutes, 2011 Mixed media 65 x 100 x 60 cm Universiteit Antwerpen – Kunst op de Campus
KARIN BORGHOUTS Room of perception, 2013 Mixed media 65 x 100 x 60 cm Universiteit Antwerpen – Kunst op de Campus
|
|
|
VOYAGE TO THE NORTH-SEA / THIS EXHIBITION HAS BEEN CANCELLED
Sunday, 10 July 2022 - Saturday, 29 October 2022
A voyage on the North Sea: Met werk van o.a. Jean Brusselmans, Marcel Broodthaers, Henri De Braekeleer, Thierry De Cordier, James Ensor, Erich Heckel, Ann Veronica Janssens, Floris Jespers, Frans Masereel, Antoine Mortier, Léon Spilliaert, Theo von Bruckhusen
Van vrijdag 5 augustus tot en met zondag 2 oktober Open elke zaterdag en zondag van 11 tot 18 uur.
Galerie Ronny Van de Velde Zeedijk 759 / hoek Golvenstaat 8300 Knokke
|
|
|
MAGIE in de 19de en 20ste eeuw
Saturday, 04 June 2022 - Sunday, 07 August 2022
MAGIE in de 19de en 20ste eeuw met: Affiches, boeken, foto's, objecten , toverdozen EA.
Tentoonstelling van zaterdag 4 juni tot en met zondag 7 augustus 2022
Openingsuren: van vrijdag tot zondag van 13 tot 18 uur.
De Rossaert Nosestraat 7 2000 Antwerpen
|
|
|
SELECTION X
Friday, 27 May 2022 - Thursday, 14 July 2022
SELECTION X Met werk van Amédée Cortier, Jan De Cock, Willy De Sauter, Filip Francis, Ann-Veronica Janssens, Guy Mees, Bruce Nauman, Didier vermeiren, Rémy Zaugg
Tentoonstelling van 27 mei tot en met 31 juli.
Open elke zaterdag en zondag van 11 tot 18 uur.
Galerie Ronny Van de Velde Zeedijk 759 (hoek Golvenstraat) 8300 Knokke
|
|
|
Wout Vercammen (1938-2018)
Saturday, 09 April 2022 - Sunday, 29 May 2022
Wout Vercammen in de Rossaert: Open elke vrijdag, zaterdag en zondag van 13 tot 18 uur.
Wout Vercammen genoot een opleiding tot typograaf. Een van zijn leraren, John Trouillard, bracht hem in contact met de meest recente Europese stromingen. Tegelijk raakte hij vertrouwd met het artistieke leven in Antwerpen Midden de jaren ’60 nam hij samen met Broodthaers, Panamarenko, Hugo Heyrman, Bernd Lohaus en Jacques Charlier deel aan de Happenings in Antwerpen. De happenings met hun sterke maatschappijkritische inslag kondigden Provo en Mei ‘68 aan.
Eind de jaren ’60 vond de beeldtaal van Wout Vercammen een definitieve, onmiskenbaar eigen bedding. Een aantal problemen werd opgelost door de keuze voor onwrikbare, nuchtere feitelijkheid. Rudimentaire, onloochenbare en toch toevallige gegevens zoals zijn Belgische identiteit, verheft Vercammen tot readymade. Zijn weerzin voor impliciete subjectiviteit leidt hem naar de vierkante meter als standaardmaat. Hij blijft zich koppig bedienen van verf en doek. Minder traditioneel is dat zijn klare, kritische en soms hinderlijke uitspraken de schilderkunst denatureren. De typograaf is altijd aanwezig en verbindt het ‘oosters’ kalligrafische experiment van de beginjaren met de woordschilderijen van later, waarin popart versmelt met agitprop in bitterzoete, afgemeten commentaren. Tegen eind de jaren ’70 nam Wout Vercammen met zijn compromisloze opstelling die hem een schitterende internationale carrière had gekost, een unieke positie in. Op de Antwerpse kunstscene was hij een artist’s artist geworden, meer door zijn houding, zijn oordeel en zijn verleden dan wegens zijn werk dat nauwelijks en alleen fragmentarisch en in kleine kring bekend was. Hij werd een referentie voor nieuwe generaties kunstenaars en uiteindelijk een levende legende die zelden exposeerde
Uit TRING, TRING door Jef Lambrecht, 2014
|
|
|
Jean-Jacques Gailliard (1890-1976) in the Twenties
Saturday, 26 March 2022 - Sunday, 22 May 2022
Tentoonstelling van 26/03/2022 tot en met 22/05/2022
Open op vrijdag van 14 tot 18 uur. Open op zaterdag en zondag van 11 tot 18 uur.
Schilder, graveur en dichter. Hij was de zoon van schilder en illustrator Franz Gailliard, en studeerde aan de Academies van Brussel en Sint-Joost. Hij was doordrongen van de theorieën van Swedenborg en evolueerde rond 1920 naar het symbolisme en het neo-pointillisme wat hem tot een vrije vorm van abstractie bracht. Hij kwam via Pierre Bourgeois in contact met 7 Arts, en nam deel aan de belangrijkste tentoonstellingen van de groep, zonder echter de theorieën van de ‘zuivere beelding’ over te nemen. Zijn ‘morfologieën’ waarin hij geschriften en gestileerde vormen verwerkte, zouden nooit breken met de figuratie. Hij was in 1925 medeoprichter van de groep L’Assaut, ontwierp meerdere decors en marionetten voor het theater van Albert Lepage vooraleer hij in 1930 terugkeerde naar een nerveus en kleurrijk lyrisme waarin tekening en kleur met elkaar wedijveren Open op Paasmaandag 18/04/2022
Galerie Ronny Van de Velde Zeedijk 759 / Hoek Golvenstraat 8300 Knokke
|
|
|
INBOX: De Vijf Seizoenen. Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken. Deel 2: Happenings en Happening News.
Friday, 25 March 2022 - Sunday, 24 April 2022
De Vijf Seizoenen.
Galerie Ronny Van de Velde. Fragmenten uit leven en werken.
Reeds meer dan 5 decennia organiseert de Antwerpse kunstcollectioneur en -handelaar Ronny Van de Velde toonaangevende en bijzondere tentoonstellings-projecten waarmee hij zich in België ontpopte tot een van de belangrijkste connaisseurs en verdedigers van allerlei artistieke voorhoedes. De grootste namen van de twintigste-eeuwse kunst zijn in de galerie, die hij samen met zijn vrouw Jessy runt, de revue gepasseerd: Marcel Duchamp, Man Ray, Magritte, Joseph Beuys, Picabia, Alechinsky, Panamarenko... In een 5-delige reeks van kleinschalige presentaties wil M HKA de geschiedenis van de galerie evoceren.
Deel 2: Happenings en Happening News
25 maart – 24 april 2022
Happening News (Antwerpen, 1965-1966; zes nummers) ontstond uit de samenwerking van een kleine groep kunstenaars die de kleinburgerlijke sfeer van een zogenaamde kosmopolitische stad opschrikte. Panamarenko en Hugo Heyrman hadden elkaar ontmoet aan de lokale academie voor schone kunsten waar ze allebei in de clinch lagen met de leraren en directie omwille van hun vrij vernieuwende aanpak. Ze begonnen objecten te maken (zoals met kogels doorboorde koperen platen) en verlegden al snel de focus naar straatactiviteiten, waarschijnlijk onder invloed van de Japanse kunstenaar Yoshio Nakajima die veel ervaring had met happenings. Happening News is nauw verweven met de happenings die van juli 1965 tot maart 1966 plaatsvonden in Antwerpen en Oostende, en met de agressieve reacties daarop van de overheid. De groep rond Panamarenko en Heyrman, bestaande uit de Japanse kunstenaar Yoshio Nakajima, de Belgische kunstenaar Wout Vercammen, de Duitse kunstenaar Bernd Lohaus, de Nederlandse kunstenaar Jeroen Henneman en de Nederlandse happeningmakers Thom Jaspers/Jasper Grootveld, pikte thema’s op van Provo (anti-oorlog, anti-auto…) maar werkte voornamelijk vanuit een artistiek perspectief. Ze combineerden deels op een satirische manier elementen uit stripverhalen, sciencefiction en populaire Amerikaanse beeldcultuur om hun geloof in een soort artistiek utopia vorm te geven. De aeronautische ruimte werd de ruimte van artistieke vrijheid waarin de happeningmakers de kosmonauten waren. Sommige woorden en beelden zijn ook gerelateerd aan de opkomst van het gebruik van psychedelische middelen.
Achteraf beschouwd kan het tijdschrift ook worden gezien als een broedplaats voor de deelnemende kunstenaars, en dan vooral Panamarenko wiens stijl en speelse houding een stempel drukten op het uitzicht en de inhoud van het blad. Het was op vraag van hem dat Broodthaers een reeks tekeningen maakte voor het laatste nummer van Happening News. Deze tekeningen kunnen niet alleen beschouwd worden als het begin van de waardering van Broodthaers’ werk door andere kunstenaars, maar tevens het begin van zijn internationale carrière via de Wide White Space Gallery met haar uitgebreid netwerk. De galerie stelt Broodthaers tentoon in 1966 onder de titel die meteen verraadt wat er te zien was: Moules Oeufs Frites Pots Charbon. We tonen in deze tentoonstelling een aantal collages van Panamarenko, die dienden als illustratie voor de Happening News, maar ook 28 originele tekeningen van Marcel Broodthaers bedoeld om in de Happening News te zitten maar die niet alle gebruikt werden.
Uiteraard ook de Happening News zelf, foto’s, ephemera, documenten, Provo, Revo. Ook werk van Wout Vercammen, Hugo Heyrman, Guy Mees en Bernd Lohaus is op deze tentoonstelling te zien want ook zij werkten mee aan de Happening News. Ten slotte ook werk van de Antwerpse underground kunstenaar George De Roo.
|
|
|
Perspectives minimales en Belgique in de Delta te Namen
Saturday, 19 February 2022 - Sunday, 17 April 2022
Perspectives minimales en Belgique
Adres: Le Delta Avenue Fernand Golenvaux, 18 5000 Namur Belgique Open van dinsdag tot vrijdag van 11 tot 18 uur. Zaterdag en zondag van 10 tot 18 uur
2 talige cataloog beschikbaar met text van Xavier Canonne.
De term ‘minimalisme’ werd aanvankelijk gebruikt voor een artistieke tendens die in het midden van de jaren 1960 in de Verenigde Staten is ontstaan, maar heeft al snel deze context overstegen. Het minimalisme groeide uit tot een invloedrijke vernieuwende stroming en kende een groot succes in Europa en de rest van de wereld, dankzij de scherpzinnigheid van verzamelaars, de organisatie van internationale tentoonstellingen en de aandacht van de gespecialiseerde pers. Gaandeweg kreeg de term een bredere betekenis en werd hij gebruikt voor alle werken die gekenmerkt zijn door een extreme plastische soberheid en bij uitbreiding ook voor tot essentiële vormen herleide culturele objecten of producten (vooral op het vlak van design voor onze interieurs).
In het prille begin werd de minimalistische kunst vooral gekenmerkt door een extreme soberheid, die trouwens door een deel van de kritiek en het publiek spottend werd onthaald. Vaak bestonden de werken uit indrukwekkende geometrische volumes of elementaire structuren gemaakt van industriële materialen als multiplex, staal of plexiglas. Deze eenvoudige, soms zelfs simplistisch aandoende werken, hebben niettemin met ongeziene kracht een aantal fundamentele principes van de artistieke creatie blootgelegd, die nog altijd het werk van talrijke kunstenaars beïnvloeden.
Een van de belangrijkste verdiensten van minimalistische werken is dat ze de complexiteit van de ervaring van een artistiek object (hoe eenvoudig het op het eerste gezicht ook lijkt) blootleggen. Een hele reeks factoren als de manier waarop het kunstwerk zich proportioneel verhoudt tot het lichaam van diegene die het werk bekijkt, de schaalverhoudingen ten opzichte van de ruimte waarin het wordt getoond, de gezichtshoek, of de variaties in belichting, hebben een directe invloed op de indruk die het werk produceert. Met andere woorden, de les van het minimalisme was dat de betekenis van een vorm of artistiek object niet vooraf is vastgelegd, maar afhankelijk is van de manier waarop dit object aan de toeschouwer wordt getoond, en van de omstandigheden waarin deze ontmoeting plaatsvindt.
De gevolgen en logische voortzetting van deze vaststellingen, lieten niet op zich wachten. Want vanaf het moment dat men inzag dat de door een kunstwerk opgewekte betekenis niet louter op zijn inherente plastische kwaliteiten berust, maar ook op het lichaam en de beweging van de toeschouwer en de context waarin het wordt geëxposeerd, begonnen kunstenaars, geïnspireerd door de reflectie over de aard van het kunstwerk, vrijelijk te experimenteren met deze parameters. Zoals deze tentoonstelling laat zien, zijn er talrijke Belgische kunstenaars die zich bij deze tendens aansloten en zich, elk op zijn manier en vaak niet zonder ironie of humor, toelegden op de talrijke aspecten van het primaire kritische gebaar van de minimalistische kunst.
Het idee dat de tentoonstellingsruimte niet neutraal is, maar de manier waarop we het kunstwerk waarnemen beïnvloedt, leidde tot verschillende artistieke voorstellen die het statuut van het museum en zijn architectuur kritisch onderzoeken (Guy Mees, Marthe Wéry, Philippe Van Snick, Tapta), terwijl anderen dit vanuit een ideologisch standpunt benaderen (Didier Vermeiren, Lili Dujourie). Daarnaast zijn er ook kunstenaars die inspelen op de persoonlijkheid van de toeschouwer en experimenteren met situaties die invloed hebben op onze optische perceptie (Ann Veronica Janssens) of inwerken op de menselijke fysiek (Jacqueline Mesmaeker, Bernd Lohaus), of aanknopen bij het deel uitmaken van een sociale, etnische, economische of gendergroep (Alice Janne). Hoe determineren of beïnvloeden zintuiglijke, sociale en culturele elementen de artistieke ervaring, dat is de vraag die aan de basis ligt van de experimenten van de artistieke erfgenamen van het minimalisme.
Deze tentoonstelling focust echter ook op de Belgische abstracte schilderkunst van de eerste helft van de 20ste eeuw. Dit onderdeel bewijst hoezeer deze Belgische picturale traditie, en dan vooral de geometrische of constructivistische abstractie, sterk heeft bijgedragen aan het creëren van een gunstige context voor de receptie en ontwikkeling van minimalistische tendensen bij de jongere generatie Vlaamse en Waalse kunstenaars die actief werd na de jaren 1960. De radicaliteit en moderniteit van kunstenaars als Amédée Cortier, Jo Delahaut, Jozef Peeters, Jules Schmalzigaug of Georges Vantongerloo (om er maar enkelen van de velen te noemen die Xavier Canonne in zijn catalogustekst de revue laat passeren), getuigen in meerdere opzichten van een plastische gevoeligheid waarbij de recente minimale schilderkunst (Luc Coeckelberghs, Willy De Sauter, Dan Van Severen, Marthe Wéry) weer aanknoopt, en die ook innig resoneert in de algemene esthetica van het werk van de andere hier vernoemde kunstenaars. Dit bewijst hoezeer de plastische economie en complexiteit die aan de basis liggen van deze stroming diep verankerd zijn in de Belgische artistieke verbeelding.
Anaël Lejeune
|
|
|
SELECTION IX
Saturday, 22 January 2022 - Sunday, 20 March 2022
SELECTION IX:
Met werk van Felix De Boeck, Sonia Delaunay, Christian Dotremont, James Ensor, Pierre-Louis Flouquet, Robert Giron, Jozef Peeters, Fernand Schirren.
Open vrijdag van 14 tot 18 uur Open elke zaterdag en zondag van 11 tot 18 uur.
Galerie Ronny Van de Velde Zeedijk 759 / Hoek Golvenstraat 8300 Knokke
|
|
|
De historiek van de film in de Rossaert
Friday, 14 January 2022 - Sunday, 27 March 2022
Openingsuren: van vrijdag tot en met zondag van 13 tot 18 uur.
Met Ombres Chinoises, Laterna magica, Théâtre Reynaud, Fenakistiscoop, Zoötroop, Thaumatroop, Kinora mutoscope, Praxinoscoop, Eadweard Muybridge, Charlie Chaplin, J.J. Grandville, Marcel Broodthaers, Orson Welles, Jan Fabre, Koen en Frank Theys
|
|
|
Nieuwe Zakelijkheid in België en in Nederland (1925-1935)
Saturday, 30 October 2021 - Sunday, 09 January 2022
Kunstrichting gedurende de eerste decennia van de 21e eeuw, ontstaan als reactie op het expressionisme. Kunstenaars zochten naar een volkomen objectieve vorm van realisme zonder enig spoor van idealisme of van sentiment. Ontstaan in Duitsland als Neue Sachlichkeit met als voornaamste vertegenwoordigers Otto Dix en Georges Grosz. in Belgiê vooral te vinden in het werk van Jos Albert, Marcel Stobbaerts, Léon Navez en Henri Van Straten In Nederland vooral met kunstenaars zoals Raoul Hynckes, Ger Langeweg, Wim Opets en Charley Toorop
Nouvelle objectivité en Belgique et en Hollande (1925-2935) Avec oeuvres de Jos Albert, Raoul Hynckes, Ger Langeweg, Léon Navez, Marcel Stobbaerts, Henri Van Straten, ea.. Du 30 octobre 2021 au 9 janvieri 2022. Open zaterdag en zondag van 11 tot 18 u. / Ouvert samedi et dimanche de 11 à 18 h Open op zondag 26 december en op maandag 27 december van 14 tot 18 uur. / Ouvert le 26 et 27 décembre de 14 a 18 h Open op zondag 2 januari en maandag 3 januari van 14 tot 18 uur / Ouvert le 02 et 03 janvier de 14 à 18 h
|
|
|
Henry van de Velde en zijn tijdgenoten
Friday, 01 October 2021 - Sunday, 19 December 2021
Henry van de Velde en zijn tijdgenoten / Henry van de Velde et ses contemporains
Van 1 oktober tot en met 19 december in de Rossaert met werk van Met werk van Louis Artan, Emile Claus, James Ensor, Henri Evenepoel, Léon Frédéric, Eugène Joors, Jef Lambeaux, Georges Lemmen, Constantin Meunier, Odilon Redon, Rodin Auguste, Henry van de Velde, e.a.
Du 1 octobre au 19 décembre au Rossaert avec oeuvres de Louis Artan, Emile Claus, James Ensor, Henri Evenepoel, Léon Frédéric, Eugène Joors, Jef Lambeaux, Georges Lemmen, Constantin Meunier, Odilon Redon, Rodin Auguste, Henry van de Velde e.a.
Openingsuren: van vrijdag tot en met zondag van 13 tot 18 uur Ouvert du vendredi au dimanche de 13 à 18 h
|
|
|
Henry van de Velde (1863-1957)
Sunday, 01 August 2021 - Sunday, 10 October 2021
Van 1 augustus tot en met 10 oktober 2021 brengen wij een tentoonstelling met schilderijen en tekeningen van HENRY VAN DE VELDE (1863 - 1957). Bij deze gelegenheid brengen wij de oeuvrecatalogus van de schilderijen en de tekeningen samengesteld door Xavier Tricot en uitgegeven door galerie Ronny Van de Velde in samenwerking met Ludion.
Van 1 augustus tot 15 augustus is de galerie open van 11 tot 18 uur Daarna is ze open zaterdag en zondag van 11 tot 18 uur en dit tot 10 oktober
Click here to view the catalogue.
|
|
|
Guy Mees (1935-2003)
Saturday, 12 June 2021 - Sunday, 25 July 2021
Trager dan in de Verenigde Staten verandert ook in Europa de beeldende kunst na 1945 grondig van status en van karakter. De grenzen tussen de artistieke disciplines, tussen hoge en lage cultuur, vervagen of worden brutaal overschreden. De generatie van Guy Mees is het niet eens met de radicale conclusies van de historische avant-garde. Het laatste schilderij is niet geschilderd. Men heeft heimwee naar het schilderen. Ook als men niet schildert en zich van andere, al dan niet met elkaar vermengde media bedient. Misschien ongewild verwijst die veelzijdigheid naar vroegere heroïsche experimenten. Net zoals de bescheiden ingrepen die zich meten met architectuur. Het parcours van Guy Mees loopt parallel aan de grote stromingen van zijn tijd. Hij is nooit zomaar volgeling, hij blijft op grotere of kleinere afstand, hij maakt subtiel maar duidelijk het onderscheid. In de jaren waarin Zero en het nouveau réalisme dominant zijn, verkent Mees met een banaal materiaal als kant de grens tussen decoratie en monochromie; de eenvoudige metalen objecten van einde jaren zestig zijn eleganter en terughoudender dan de meeste minimal art; met de niveauverschillen- foto’s levert hij ironische commentaar op de wedijver in de kunstwereld en betrekt hij een eigen plek in de conceptuele tendens. Het grote corpus dat vanaf de jaren zeventig tot stand komt, vertrekt van nauwelijks behandelde sobere dragers om uit te groeien tot ware muurschilderingen met gekleurde papierstroken. Van begin tot einde is de opzet autonome kunst te maken, bron van zuivere esthetische ervaring. Zo zuiver mogelijk, maar niet weg van de wereld. Mees herleidt het werk nooit tot louter aanwezigheid van zijn materiële componenten. Er zijn nog echo’s van de romantiek. Leven en werk van Guy Mees worden gekenmerkt door beheersing. Hij vervalt nooit in het impulsieve gebaar waardoor het werk van mindere talenten samenhang mist. Efficiënt, experimenteel gebruik van minimum aan middelen. Dat aantoont hoe bepaalde vraagstukken alleen beeldende oplossingen hebben. Zelfverzekerde oplossingen die de toeschouwer eerst uit evenwicht brengen, en dan tot rust laten komen. En vooral: die het kijkplezier oproepen dat hun reden van bestaan is.
|
|
|
La Commune, Paris 1871
Friday, 30 April 2021 - Sunday, 22 August 2021
À l’occasion du 150e anniversaire de la Commune de Paris paraît un catalogue d’art richement illustré de photographies et documents d’époque uniques. Cette publication bilingue s’inscrit dans la série des Cahiers van de Rossaert et sortira de presse à la fin du mois d’avril 2021.
En mars 1871, après la défaite française contre la Prusse, une révolte populaire éclate à Paris contre le gouvernement conservateur en place. La population ouvrière de la capitale est frappée de plein fouet par la famine, la misère et le chômage quasi général. Après avoir pris une série de mesures antisociales, le nouveau gouvernement veut en outre désarmer la capitale toujours assiégée. C’est la goutte qui fait déborder le vase. Le 26 mars 1871, la ville en pleine insurrection organise des élections démocratiques (bien que les femmes n’aient pas encore le droit de vote). Deux jours après, la Commune est proclamée. Au cours des 72 jours de son existence, la Commune de Paris a pris quantité de décisions progressistes, telles que la séparation de l’Église et de l’État, l’enseignement obligatoire, gratuit et laïc pour les garçons et les filles, la liquidation des monts-de-piété, la création de sociétés coopératives, le gel des loyers, etc. Qui plus est, la Commune mène aussi un nombre d’actions symboliques, comme la démolition de la Colonne Vendôme surmontée de la statue de Napoléon Ier. En plus des ouvriers, des artisans et des membres progressistes de la classe moyenne, plusieurs artistes prennent aussi part à la révolte, entre autres Gustave Courbet et Jules Vallès. Quant aux poètes et écrivains Victor Hugo, Paul Verlaine et Arthur Rimbaud, ils ne cachent pas leur admiration pour les communards. Le projet social connaît une fin sanglante lorsque les troupes gouvernementales entrent dans la ville, après un mois de bombardements, et y commettent un carnage. Aussi cette semaine tragique entrera-t-elle dans les livres d’histoire sous le nom de « Semaine sanglante ». Il fallait à tout prix endiguer une révolution qui faisait trembler l’ordre établi sur ses fondations, autant en France que dans le reste de l’Europe. En plus d’innombrables exécutions, des milliers de Parisien•ne•s ont été arrêté•e•s et exilé•e•s vers des bagnes de colonies françaises, comme la Guyane ou la Nouvelle-Calédonie.
Cette nouvelle publication s’articule autour d’une collection de photos de la révolte populaire. Bien que la photographie n’en fût encore qu’à ses balbutiements, la Commune de Paris a néanmoins été largement documentée par ce nouveau procédé. L’immortalisation des barricades et des scènes de combat sur des plaques photosensibles offre un regard exclusif sur cette révolution. La presse bourgeoise s’est abondamment servie d’images de Paris dévasté pour dénoncer la prétendue barbarie de la Commune. À l’inverse, les portraits des hommes et des femmes de la Commune, souvent tirés en captivité, confèrent un visage à des Parisien•ne•s anonymes.
Xavier Canonne, directeur du Musée de la Photographie de Charleroi, signe une introduction historique générale sur la Commune de 1871 et offre un récit détaillé de la lutte menée et des nombreuses barricades qu’avaient érigées les habitants de la Ville Lumière. Son attention ne se porte pas seulement sur le contexte urbain, mais il se penche aussi sur l’échec des barrages dressés et sur les conséquences de la débâcle militaire.
Theun Vonckx, coordinateur du centre des archives du communisme en Belgique, Dacob, et commissaire d’expositions, met en lumière le rôle qu’ont joué les femmes parisiennes dans la Commune. Le texte évoque quelques prédécesseuses du mouvement émancipateur du XIXe siècle en France et porte un éclairage sur la participation cruciale des multiples communardes, telles que Louise Michel. Il aborde aussi l’image stéréotypée de ces femmes et le mythe des « pétroleuses », enchaînant sur une collection marquante de portraits et de caricatures.
Le journal de bord du capitaine de la frégate La Loire constitue un document d’époque exceptionnel. On peut y lire des chroniques détaillées sur la traversée des communard•e•s condamné•e•s au bagne de Nouvelle-Calédonie. Une série de photos des camps de prisonniers politiques sur les îles du Pacifique Sud enrichit la publication.
La Commune de 1871 a marqué de son sceau le futur mouvement ouvrier et a fait office de modèle pour des révolutions ultérieures (notamment la Révolution russe de 1917). D’Anvers, différents artisans ont pris le chemin de la capitale française pour y prendre part à la révolte. Victor Buurmans, secrétaire de la Volksverbond (qui a fusionné par la suite avec le Parti Ouvrier Belge) est sans doute le plus connu d’entre eux. Dès 1876, le libraire natif d’Anvers Henry Kistemaeckers a publié le principal témoignage de l’insurrection et de son dénouement sanglant. Le livre a d’ailleurs été imprimé à Anvers. Le récit inattendu de cette page d’histoire, illustré de photos, d’articles de journaux et d’affiche, jette un pont entre les événements parisiens et la ville portuaire au bord de l’Escaut.
Cette édition des Cahiers van de Rossaert paraît à l’occasion de l’exposition La Commune de Paris 1871… à Liège 1886 qui sera inaugurée le 30 avril 2021 au musée Grand Curtius à Liège. Les principaux objets, documents et photos de la collection de Ronny et Jessy Van de Velde y seront exposés jusqu’à la mi-juillet.
Pour plus d’informations et du matériel visuel :
Rossaert Nosestraat 7 B-2000 Anvers
T +32 (0)3 216 93 90 M +32 (0)477 551 028 E ronnyvandevelde@outlook.com
|
|
|
VAN ABSTRACT NAAR MINIMAL
Saturday, 03 April 2021 - Sunday, 06 June 2021
VAN ABSTRACT NAAR MINIMAAL Met werk van Amédée Cortier, Prosper De Troyer, Willy De Sauter, Pierre Flouquet, Jean-Jacques Gailliard, Huib Hoste, Guy Mees, Jozef Peeters, Albert Poels, Jules Schmalzigaug en Georges Vantongerloo
Van 3 april tot en met 30 mei 2021 Zeedijk 759, hoek Golvenstraat, 8300 Knokke-Zoute Open van zaterdag tot zondag van 11 tot 18 u
|
|
|
Pop-Up books in de Rossaert
Friday, 12 February 2021 - Sunday, 21 March 2021
Open van vrijdag tot zondag van 13 tot 18 uur.
|
|
|
The Clown Spirit
Friday, 16 October 2020 - Sunday, 31 January 2021
Werken van o.a. Michael Andreenko, Alexander Calder, George Grosz, Floris Jespers, Jules Schmalzigaug, Gino Severini, Marcel Stobbaerts e.a.
Tegelijkertijd loopt in de Rossaert (Nosestraat 7 te Antwerpen) het tweede luik van deze tentoonstelling samengesteld door curator Joanna De Vos.
Vele kunstenaars hebben op zijn minst affiniteit met het bestaan van de clown. De melancholische kunstenaar, de ernstige clown, de komische kunstenaar, de tragische clown, de idiote kunstenaar, de subversieve clown, de troostende kunstenaar, ... Ze hebben allemaal de gave om het leven te transcenderen. Om hun medemens anders te laten voelen, zien en denken. De clown / kunstenaar geeft aan het tragisch bestaan een komisch gezicht, en andersom.
De kunstenaar / clown is een kloon en een canvas van diverse zinnebeelden. De kunstenaar / clown is in haar extremen tegelijk ingetogen en uitgelaten. Die contradictie vormt de energie doorheen ‘The Clown Spirit’.
‘The Clown Spirit’ toont moderne en hedendaagse werken. De hartslag van de tentoonstelling is te danken aan de speciaal gecreëerde zelfportretten van kunstenaars.
‘The Clown Spirit’ is de prelude van een grootschalige tentoonstelling voor de stad Namen waarin het thema circus op verschillende locaties zal gevierd worden (zoals het Félicien Rops Museum, Delta, enz. – opening mei 2021). Deze tentooonstelling zal een instante spontane activering van de acrobatie van de geest en van het lichaam zijn. Dit concept is uitgewerkt door Ronny en Jessy Van de Velde en mezelf.
|
|
|
Jules Schmalzigaug (1882-1917)
Sunday, 02 August 2020 - Sunday, 11 October 2020
Paintings and works on paper From 2 August until 11the October 2020
Exhibition in Knokke (Zeedijk 759, 8300 Knokke) and in Rossaert (Nosestraat 7, 2000 Antwerp) With a monography on Jules Schmalzigaug by Peter J.H. Pauwels The catalogue of the complete works by Ronny and Jessy Van de Velde ,an introduction by Dr.Herwig Todtsand an essay by Adriaan Gonnissen Both in a French and a Dutch version Price of both publications in an étui :99 EUR The monography :55 EUR
|
|
|
The war is over ( Art in the Fifties)
Thursday, 21 May 2020 - Sunday, 26 July 2020
Work by: Vic Gentils, Marc Mendelson, Jozef Ongenae, Jozef Peeters, Pablo Picasso, Serge Vandercam, Maurice Wyckaert
|
|
|
HI HI HAPPENING
Thursday, 30 April 2020 - Sunday, 12 July 2020
Exhibition in Rossaert (Antwerp) Work by: Marcel Broodthaers, Hugo Heyerman, Bernd Lohaus, Guy Mees, Yoshio Nakajima, Panamarenko, Wout Vercammen. They all made contributions to the magazine (Happening News 1965-1966)
|
|
|
SURREALISM IN KNOKKE
Sunday, 15 December 2019 - Sunday, 29 March 2020
CLOSED - Will reopen as soon as possible and then continue until 24th May
|
|
|
MINIMAL ART Sculptures 1960-2000
Saturday, 28 September 2019 - Sunday, 08 December 2019
Works by Jan De Cock, Willy De Sauter, Ann Veronica Janssens, Bernd Lohaus, Guy Mees, Charlotte Posenenske, Didier Vermeiren
|
|
|
Jozef Peeters en zijn tijdgenoten
Saturday, 03 August 2019 - Sunday, 15 September 2019
open on Saturday and Sunday from 12 till 18 h.
Works by Wobbe Alkema, Felix De Boeck, Victor Delhez, Pierre-Louis Flouquet, Jean-Jacques Gaillard, Albert Gleizes, Oscar Jespers, Paul Joostens, Jozef Peeters, Kurt Schwitters, Victor Servranckx, Theo Van Doesburg, Jacoba van Heemskerck, Eduard Van Steenbergen, Carel Willink
|
|
|
Drawings by Orson Welles for THE TRAIL
Thursday, 30 May 2019 - Sunday, 28 July 2019
95 drawings by Orson Welles (1915-1985) for his film THE TRAIL (1962) after Franz Kafka's novel With bilingual catalogue On 29th June free film show of THE TRIAL by Orson Welles and THE EYES OF ORSON WELLES by Mark Cousins in Cultural Centre Scharpoord, Maxim Willemspad 1, Knokke-Heist RSVP ronnyvandevelde@outlook.com
|
|
|
HORS COMMERCE IS OOK COMMERCE
Saturday, 23 March 2019 - Sunday, 26 May 2019
Exhibition on Art & Money with artists such as Marcel Broodthaers, Leo Dohmen, George Grosz, Keith Haring, Ann Veronica Janssens, Marcel Mariën, Panamarenko, Idris Sevenans, Walter Swennen, Guy Rombouts, Michel François, Angel Vergara, and others. With bilingual catalogue by Hans Theys
Click here to view the catalogue.
|
|
|
JEAN BRUSSELMANS
Sunday, 20 January 2019 - Sunday, 17 March 2019
A selection of works by Jean Brusselmans (1884-1953)
|
|
|
Experimental photography in Belgium
Sunday, 07 October 2018 - Sunday, 16 December 2018
Experimental Belgian photographers, among others Julien Coulommier, Anton Dries, Leo Dohmen, Corneille Hannoset, Willy Kessels, Marcel Lefrancq,Marcel Mariën, Olga Morano, Filip Tas, Serge Vandercam, confronted with artists such as, Gaston Bertrand, Marc Eemans, Jane Graverol, Paul Joostens, René Magritte,Marc Mendelson, Camiel Van Breedam, Jef Verheyen
|
|
|
SELECTION VII
Saturday, 06 October 2018 - Sunday, 13 January 2019
Works by Salvador Dali, Jan De Cock, Filip Francis, Jef Geys, Ann Veronica Janssens, Guy Mees, Panamarenko, Walter Swennen and Andy Warhol
|
|
|
WILLY DE SAUTER
Friday, 03 August 2018 - Sunday, 23 September 2018
|
|
|
Kleur, Lijn en Vorm
Friday, 03 August 2018 - Sunday, 23 September 2018
EXHIBITION with works by Amédée Cortier, Willy De Sauter, Max Ernst, Ann Veronica Janssens, Wassily Kandinsky, Joan Miró, Kurt Schwitters, Didier Vermeiren, and others
|
|
|
AMÉDÉE CORTIER
Sunday, 20 May 2018 - Sunday, 22 July 2018
Exhibition with works by Amédée Cortier (1921-1976) in the house of Huib Hoste.
Click here to view the catalogue.
|
|
|
BEUYS / BROODTHAERS / PANAMARENKO
Saturday, 19 May 2018 - Sunday, 22 July 2018
A fine selection of the three famous artists
|
|
|
Huib Hoste en zijn tijdgenoten in Huib Hostes Zwarte Huis, Dumortierlaan 8, Knokke
Sunday, 25 March 2018 - Sunday, 13 May 2018
Huib Hoste en zijn tijdgenoten. Belgische Avant-Garde 1914-1930. Met werk van o.a. Felix De Boeck, Marthe Donas, Pierre-Louis Flouquet, Jean-Jacques Gailliard, Floris en Oscar Jespers, Paul Joostens, René Magritte, Jozef Peeters, Jules Schmalzigaug, Victor Servranckx, Georges Vantongerloo en Carel Willink
Click here to view the catalogue.
|
|
|
Henry van de Velde en zijn tijdgenoten
Saturday, 17 February 2018 - Sunday, 15 April 2018
With works by Henri de Braekeleer, James Ensor, Jef Lambeaux, Georges Lemmen, George Morren, Xavier Mellery, Odilon Redon, Auguste Rodin, Félicien Rops, Gustave Serrurier-Bovy, Johan Thorn Prikker, Jan Toorop, Henry van de Velde, Charles Van der Stappen, e.a.
Click here to view the catalogue.
|
|
|
JAMES ENSOR. Fragments and Echoes
Saturday, 25 November 2017 - Sunday, 28 January 2018
Selection of drawings and watercolours with a fully illustrated catalogue by Patrick Florizoone and Willem Coppejans
Click here to view the catalogue.
|
|
|
SELECTION VI
Saturday, 30 September 2017 - Monday, 20 November 2017
Works by Marcel Broodthaers, Willy De Sauter, Joan Miro, Panamarenko, Boy & Eric Stappaerts, Andy Warhol, and others
|
|
|
7 Arts (1922-1928)
Friday, 04 August 2017 - Monday, 25 September 2017
Click here to view the 7 Arts catalogue
Click here to view Jean-Jacques Gailliard, "Les Jeux de l'Abstrait 1920 -1930"
Click here to view the catalogue from "Exposition du Groupe L'Assaut"
|
|
|
Josef Ongenae (1921-1993)
Sunday, 07 May 2017 - Monday, 31 July 2017
Paintings from the Belgian artist ONGENAE who lived and worked in Holland
Click here to view the catalogue
|
|
|
WILLY DE SAUTER
Saturday, 25 March 2017 - Monday, 01 May 2017
Nieuwe werken en de voorstelling van een nieuw kunstenaarsboek
Click here to view the catalogue
|
|
|
SELECTION V
Saturday, 14 January 2017 - Saturday, 11 March 2017
Works by Marcel Broodthaers, James Ensor, Ann Veronica Janssens, Roy Lichtenstein, Marcel Maeyer, Bruce Nauman, Panamarenko, Francis Picabia, Walter Swennen, Andy Warhol and others
|
|
|
DADA in Knokke
Sunday, 02 October 2016 - Monday, 09 January 2017
|
|
|
Les mots et les images
Friday, 05 August 2016 - Monday, 19 September 2016
Works by ARMAN, Marcel BROODTHAERS, Christian DOTREMONT, Fred EERDEKENS, Glenn LIGON, René MAGRITTE, Marcel MARIËN, Bruce NAUMAN, Walter SWENNEN, Marcel VAN MAELE and Rémy ZAUGG
Click here to view the catalogue
|
|
|
SELECTION IV
Friday, 24 June 2016 - Monday, 01 August 2016
Works by Amedée Cortier, Willy De Sauter, Ann Veronica Janssens, Guy Mees, Boy & Eric Stappaerts, Walter Swennen, Dan Van Severen and Didier Vermeiren
|
|
|
From nature to abstraction Part II
Saturday, 14 May 2016 - Monday, 27 June 2016
Works by Willy Anthoons, Jean Brusselmans, César Domela, Claire Falkenstein, Vic Gentils, Marc Mendelson, Jean Milo, Jean Rets, Michel Seuphor, Serge Vandercam, Dan Van Severen, Georges Vantongerloo, Jef Verheyen, ...
|
|
|
From nature to abstraction
Saturday, 19 March 2016 - Sunday, 08 May 2016
Works by Flouquet, Gailliard, Oscar Jespers Magritte, Schmalzigaug, Servranckx, and others
Click here to view the catalogue
|
|
|
SELECTION III
Friday, 05 February 2016 - Sunday, 13 March 2016
Works by Arman, Marcel Broodthaers, Jan De Cock, Willy De Sauter, Ann Veronica Janssens, Bernd Lohaus, Richard Long, Panamarenko
|
|
|
RAW WAR
Saturday, 05 December 2015 - Monday, 18 January 2016
Works of Max BECKMANN, Jacques CALLOT, Franciscco GOYA, Otto DIX, George GROSZ, Erich HECKEL, Paul JOOSTENS, Frans MASEREEL, Ludwig MEIDNER, Bruce NAUMAN, Max PECHSTEIN, Pablo PICASSO, Patrick ROBERT, Wout VERCAMMEN en Andy WARHOL
Click here to view the catalogue
|
|
|
MARCEL DUCHAMP
Saturday, 03 October 2015 - Monday, 30 November 2015
|
|
|
VISION AND MOTION
Saturday, 08 August 2015 - Monday, 28 September 2015
Gustave LE GRAY / J.J. GRANDVILLE Honoré DAUMIER / Eadweard MUYBRIDGE Jacques-Henri LARTIGUE / Hans RICHTER Carlo CARRÀ / Jules SCHMALZIGAUG Francis PICABIA / Jozef PEETERS Paul JOOSTENS / Wassily KANDINSKY Felix DE BOECK / CONNINGHAM & O’BRIEN William M. RITTASE / Harold EDGERTON Marcel DUCHAMP / Eliot ELISOFON / MAN RAY Salvador DALÍ / Laure ALBIN-GUILLOT René MAGRITTE / Maurits Cornelis ESCHER Marc MENDELSON / Jesús Rafael SOTO Julio LE PARC / Hermann GOEPFERT Nicolas SCHÖFFER / TAKIS / Pol BURY Yaacov AGAM / LES FRÈRES BASCHET Harry BERTOIA / Val BERTOIA Jean TINGUELY / Niki DE SAINT-PHALLE Ben VAUTIER / Andy WARHOL Daniel SPOERRI / Peter SEDGLEY Francois MORELLET / Marcel BROODTHAERS Hubert GROOTECLAES / PANAMARENKO Bruce NAUMAN / Elaine STURTEVANT William KENTRIDGE / Ann Veronica JANSSENS Rebecca HORN / Germaine KRUIP
|
|
|
SELECTION II
Saturday, 04 July 2015 - Monday, 03 August 2015
met werk van o.a. Marcel Broodthaers, Willy De Sauter, Christian Dotremont, Ann Veronica Janssens, René Magritte, Panamarenko, Charlotte Posenenske, Léon Spilliaert, Richard Long, Dan Van Severen
|
|
|
The Known and the Unknown
Thursday, 14 May 2015 - Monday, 22 June 2015
Piolarisation Paintings / Conflictpaintings with Anfractuosity / Noise Painting
|
|
|
DE ZEVEN HOOFDZONDEN
Saturday, 21 March 2015 - Sunday, 10 May 2015
The seven deadly sins in the work of James Ensor. with Art Bodo / James Ensor / Jan Fabre / Vic Gentils / Kati Heck / Rinus Van de Velde / Wout Vercammen Click here to view the catalogue by Patrick Florizoone & Willem Coppejans
|
|
|
ACCROCHAGE - Selection 1
Friday, 13 February 2015 - Monday, 16 March 2015
Works by Marcel Broodthaers, Jan De Cock, George Grosz, Ann Veronica Janssens, Bruce Nauman, James Rosenquist, Dan Van Severen and Andy Warhol
|
|
|
COLOURED SKINS
Saturday, 08 November 2014 - Sunday, 08 February 2015
Works by ARP / BRAUNER / BROODTHAERS/DALI / DUCHAMP / ERNST FABRE / GILBERT & GEORGE / HARING / LIGON LIPSKI / PINCKERS / VANFLETEREN / WARHOL / WESSELMAN
Click here to view the catalogue
|
|
|
DE SAUTER - Untitled color
Saturday, 20 September 2014 - Sunday, 02 November 2014
Willy De Sauter hoort bij de meest consequente beoefenaars van de fundamentele schilderkunst in België. Hij beperkt zich tot een onderzoek naar de wisselwerkingen tussen de drager, de vlakheid van de drager en de aard van de gebruikte materialen. Willy De Sauter is one of Belgium's most consistent practitioners of fundamental painting. He limits himself to the study of the interactive exchange between the support, the flatness of the support and the nature of the materials used.
|
|
|
CONCEPTUAL ART
Saturday, 02 August 2014 - Sunday, 12 October 2014
Works by Vito Acconci, Jan bas Ader, Marcel Broodthaers, Stanley Brouwn, Daniel Buren, André Cadere, Hanne Darboven, Willy De Sauter, Marcel Duchamp, Robert Filliou, Filip Francis, Hamish Fulton, Gilbert & George, Dan Graham, Douglas Huebler, Peter Hutchinson, Ann Veronica Janssens, Sol Lewitt, Bernd Lohaus, Richard Long, Guy Mees, Bruce Nauman, On Kawara, Panamarenko, Jean Schwind, Niele Toroni, Wout Vercammen, Didier Vermeiren, Lawrence Weiner, Ian Wilson
A part of the exhibition will be shown at ARTFACTOR, Romestraat 6, 8400 Ostend click here
|
|
|
EROS C'EST LA VIE
Saturday, 05 April 2014 - Sunday, 13 July 2014
Duchamp/Dohmen/Dix/Dine/Delvoye/Fabre/Gober/Joostens/Klossowski/Magritte/McCarthy/Nauman/Pettibon/Picabia/Picasso/Rops/Schmidt-Rottluff/Schwind
|
|
|
SCULPTURES
Sunday, 15 December 2013 - Sunday, 09 February 2014
Jan De Cock, Marcel Duchamp, Ann Veronica Janssens, Panamarenko, Reinhard Mucha, Koen Theys, Didier Vermeiren
|
|
|
VANITAS REVISITED
Friday, 01 November 2013 - Sunday, 08 December 2013
|
|
|
The Mind of the Artist
Saturday, 03 August 2013 - Sunday, 27 October 2013
The Mind of the Artist, met werk van onder meer Balthus, Victor Brauner, Carlo Carrà, Constant, Salvador Dali, Sergio De Beukelaer, Jan De Cock, Marcel Duchamp, James Ensor, Jan Fabre, Naum Gabo, Ann Veronica Janssens, René Magritte, Henry Moore, Panamarenko, Francis Picabia, Pablo Picasso, Gino Severini, Koen Theys, Tristan Tzara , Dan Van Severen, Andy Warhol, ea. Opening op 2 augustus. Een tentoonstelling die het ontstaansmoment van het kunstwerk wil zichtbaar maken, waar de zoekende kunstenaar zijn ideeën een eerste vorm geeft. Zal vergezeld gaan van een publicatie.
click here
|
|
|
SERGIO DE BEUKELAER - The Target Series
Saturday, 22 June 2013 - Sunday, 28 July 2013
De nieuwe reeks fat.canvassen bevatten een algemene hommage aan de ‘abstractie’. Deze handeling behelst een analyse van P.Mondriaan tot aan de Amerikaanse abstractie... In deze nieuwe reeks ontstaat een spanning tussen het ‘ambachtelijke’ van een schilderij en zijn haarscherpe uitvoering. De herhaling van cirkelvormen functioneren als een focus en ‘logo atmosfeer’.
‘Towel’ is een goed voorbeeld van hoe abstractie wordt ervaren of net niet... Dit object is een afbeelding van een keukenhanddoek toegepast in een sexy object gecensureerd door een zwart ‘schilderij’... Het conceptuele uitgangspunt leidt tot het realiseren van het beeld en wordt dan door middel van ‘kleur’, ‘lijn’ , ‘vlak’ geneutraliseerd. Veel van de lijnen worden door hun schaal vlakken, een abstractie van een abstractie die de bewuste neutralisering in de hand werkt.
Een deel van deze ‘reliëfs’ krijgen een lichtblauwe achtergrond als ‘gekleurde’ context en zijn bijgevolg visueel versterkt door het ‘zwart/wit’ effect op de muur. Na beschouwing zijn de vele ‘objecten’ rechttoe/ rechtaan zonder veel poespas met een schilderkundig feest aan verf, hout en canvas...
|
|
|
LINES
Saturday, 18 May 2013 - Wednesday, 12 June 2013
Works by Daniel Buren, Willy De Sauter, Francis Picabie, Joel Shapiro and Boy & Erik Stappaerts. All works with lines in it.
|
|
|
New Works by Ann Veronica Janssens
Saturday, 30 March 2013 - Monday, 13 May 2013
This internationally renowned artist has been experimenting with light, time, space and sound for more than thirty years. With little means, she always succeeds in making a lasting impression with her art. On the occasion of this exhibition an artist' book will be available as well as a multiple in an edition of 20.
|
|
|
MARCEL BROODTHAERS
Sunday, 23 December 2012 - Monday, 18 March 2013
The Complete Prints and Books Marcel Broodthaers made 26 artist’s editions between 1964 and 1975, as well as publishing 20 artist’s books from 1957 and 1975. Among the editions belongs the famous installation Le Corbeau et le Renard, comprising prints, a film and two film screens. Regarding the graphic work and books of Marcel Broodthaers, there are only a few complete collections in existence and – aside from this one – are only to be found in museums. This fact speaks volumes as to the exclusive nature of this collection.
The graphic work and books of Broodthaers are marked by the same themes that characterize his oeuvre as a whole. Chief among these themes is the status of art and the artist. As with the rest of his works, here too he manages to use the respective medium’s own characteristics in a way both unorthodox and effective, and he does this – among other ways – by always making reference to the medium itself. Indeed, this collection is a sort of Gesamtkunstwerk, where each component and the ensemble itself serve to intriguingly evoke Broodthaers’ past as a poet and his unique position in contemporary art. It is a suite of variations on the complex relationship between word and image, a very important theme of Broodthaers from the very moment he strides upon the artistic stage. This ensemble illustrates how he challenges and twists entrenched, accepted ways of thinking, to give us surprising and stimulating material results. He uses his experience as a poet to make graphic works and books that still today function like booby-traps in the world of contemporary art. He does this, among other means, by consciously smuggling mistakes or corrections into the work, or by using unusual elements like printed postcards or a strip of film.
Marcel Broodthaers stands out among the ‘conceptual’ artists who often employ philosophical language, but seldom with mastery. While most of his colleagues work away unhindered by this lack of knowledge, Broodthaers always knows more that he states. From beginning to end, he keeps mixing high and low culture in a way at once subtle and disruptive. He takes up work and myth of Baudelaire or Mallarmé, recycles old lettertypes and combines these references with everyday images. He always leaves us wondering about just how much weight he assigns to the ingredients and the results. One thing we can be sure of… he sows doubt.
A survey work is published alongside the exhibition: Marcel Broodthaers. The Complete Prints and Books. L’Œuvre graphique complète et les livres. Het complete grafische werk en de boeken. 104 pp., 302 x 217 mm, hardback with tipped on illustration; English, French, Dutch; ca. 60 four-colour illustrations. 29,50 Euro
|
|
|
Occupying the Museum
Saturday, 27 October 2012 - Sunday, 16 December 2012
Exhibition by JAN DE COCK
|
|
|
Minimal Art
Saturday, 04 August 2012 - Sunday, 14 October 2012
Amedée Cortier - Denmark - Willy De Sauter - Ann Veronica Janssens - Guy Mees - Etienne Van Doorslaer - Dan Van Severen - Philippe Van Snick - Didier Vermeiren - Marthe Wéry
|
|
|
Boy & Erik Stappaerts
Sunday, 27 May 2012 - Monday, 23 July 2012
Conflictpaintings + Research Drawings for Databank
|
|
|
Pierre Alechinsky - The Complete Books
Wednesday, 30 October 2002 - Saturday, 04 January 2003
|
|
|
Panamarenko's Luchtschipbouw
Sunday, 30 June 2002 - Tuesday, 31 December 2002
|
|
|
Paul Joostens - Gesneuveld! Tegen wil en dank en zoo onbekend!
Saturday, 14 October 2000 - Sunday, 14 January 2001
|
|
|
Panamarenko - Raven's Variable Matrix
Saturday, 09 September 2000 - Saturday, 04 November 2000
|
|
|
Roland Topor - Tekeningen Aquarellen Publicaties
Wednesday, 08 March 2000 - Sunday, 07 May 2000
|
|
|
ANTWERPEN - DE OUDSTE FOTO’S 1847 - 1880
Sunday, 28 November 1999 - Sunday, 27 February 2000
|
|
|
Leo Dohmen 1929-1999. Look! Think! Win!
Saturday, 16 October 1999 - Saturday, 11 December 1999
|
|
|
Federico Garcia Lorca - Drawings and Documents
Sunday, 12 September 1999 - Sunday, 14 November 1999
|
|
|
Panamarenko. Bernouilli - Jungle Flyer - Hazerug
Wednesday, 11 August 1999 - Friday, 27 August 1999
|
|
|
Félicien Rops Oeuvres graphiques
Tuesday, 25 May 1999 - Sunday, 26 September 1999
|
|
|
PIERRE ALECHINSKY
Sunday, 28 February 1999 - Sunday, 30 May 1999
|
|
|
DOTREMONT
Saturday, 27 February 1999 - Friday, 30 April 1999
|
|
|
Léon Spilliaert
Tuesday, 15 December 1998 - Sunday, 24 January 1999
|
|
|
DESMOND - MORRIS - 50 YEARS OF SURREALISM WORKS ON PAPER 1947 - 1997
Wednesday, 04 November 1998 - Sunday, 10 January 1999
|
|
|
Panamarenko & Fossielen
Friday, 11 September 1998 - Sunday, 01 November 1998
|
|
|
Panamarenko - Scotch Gambit
Friday, 11 September 1998 - Sunday, 01 November 1998
|
|
|
Roland d'Ursel - Portraits d'artistes
Saturday, 20 June 1998 - Saturday, 15 August 1998
|
|
|
Modifications Baj - Jorn - Spoerri
Saturday, 18 April 1998 - Sunday, 12 July 1998
|
|
|
Marcel Mariën et Les Lèvres Nues
Sunday, 22 March 1998 - Sunday, 07 June 1998
|
|
|
Rob Scholte - Edward Lipski - Jan Fabre
Sunday, 05 October 1997 - Sunday, 14 December 1997
|
|
|
Vantongerloo
Sunday, 15 December 1996 - Monday, 31 March 1997
|
|
|
FELICIEN ROPS 1833 - 1898 - RETROSPECTIVE
Sunday, 20 October 1996 - Sunday, 01 December 1996
|
|
|
Panamarenko - Panama Nova Zemblaya
Saturday, 16 March 1996 - Saturday, 25 May 1996
|
|
|
Lits-et-ratures. Joostens - Mariën - Mesens - Pansaers - Broodthaers
Sunday, 21 May 1995 - Sunday, 23 July 1995
|
|
|
Man Ray - A Retrospective
Sunday, 18 September 1994 - Sunday, 18 December 1994
|
|
|
Magritte Peintures et gouaches
Sunday, 13 March 1994 - Sunday, 26 June 1994
|
|
|
Panamarenko - Toy Model of Space
Saturday, 13 November 1993 - Sunday, 30 January 1994
|
|
|
Rémy Zaugg - Tableau aveugle 1986-1991
Sunday, 19 September 1993 - Wednesday, 13 October 1993
|
|
|
Francis Picabia
Sunday, 28 February 1993 - Sunday, 25 April 1993
|
|
|
JAMES ENSOR & MARCEL BROODTHAERS - EEN BOEK EN EEN FILMEEN BOEK EN EEN FILM
Sunday, 20 September 1992 - Sunday, 13 December 1992
|
|
|
Ria Pacquée - Street Rambling
Thursday, 27 February 1992 - Saturday, 04 April 1992
|
|
|
MARCEL DUCHAMP - RETROSPECTIVE, 1898 - 1968
Saturday, 14 September 1991 - Sunday, 15 December 1991
|
|
|
About collecting
Tuesday, 16 April 1991 - Saturday, 01 June 1991
|
|
|
RÉMY ZAUGG - A SHEET OF PAPER II, 1973 - 1990
Sunday, 03 February 1991 - Saturday, 30 March 1991
|
|
|
Jan Fabre & Braco Dimitriejevic
Thursday, 29 November 1990 - Saturday, 26 January 1991
|
|
|
Beuys - Panamarenko - Nam June Paik
Thursday, 13 September 1990 - Saturday, 17 November 1990
|
|
|
The Future of the Object - A Selection of American Art
Sunday, 20 May 1990 - Saturday, 28 July 1990
|
|
|
BERNAR VENET
Friday, 20 January 1989 - Saturday, 25 February 1989
|
|
|
Uecker
Saturday, 23 May 1987 - Sunday, 14 June 1987
|
|
|
|
|
|
|
|