De Braekeleer Henri (Antwerpen, 1840-1888)
Schilder, aquarellist, tekenaar, graficus, zoon van Ferdinand De Braekeleer (Sr), neef van Henri Leys. Opleiding aan de Academie te Antwerpen (1854-1861) en in 1856 ook leerling van H. Leys, voor wie hij o.m. studies naar oude gebouwen en kerkinterieurs maakte. Evolueerde van romantisme over realisme naar pre-impressionisme en pre-expressionisme. Schilderde o.m. interieurs genretaferelen, figuren, stillevens, landschappen. Belangrijkste figuur in de Vlaamse schilderkunst van de 19de eeuw voor James Ensor. Na een verblijf in Nederland werd hij geboeid door de 17de eeuwse Hollandse genreschilders. Langzaam rukte hij zich echter los van het historische, anekdotische en sentimenteel genretafereel, om in de jaren '70 te evolueren naar een gans eigen conceptie, waarbij de gewone dingen drager werden van een symboliek der innerlijke beleving. In intimistische interieurs evoceerde hij de sfeer van het oude Antwerpen. Het vergankelijke, de stilte, de hunkering, naar bevrijding vormen de romantische ondergrond van een werk dat zich slechts schijnbaar verliest in de periferie der dingen. Bekommerd om picturale problemen van licht en kleur, ontwikkelde hij een eigen impressionistische schilderwijze, die soms in haar gedurfde penseelvoering het expressionisme aankondigde. Werk o.m. in de musea te Brussel, Gent, Antwerpen en Doornik.
