Bert De Beul ( Gent 1961 )
N/A

Artist Biography:

Bert De Beul groeide op met schilderkunst, maar koos ervoor om kunstgeschiedenis te gaan studeren. Daarna is hij enkele jaren verbonden geweest aan het MuHKA als collectieverantwoordelijke. Al die tijd heeft hij wel geschilderd, maar pas in 1992 vond hij het moment gekomen om met zijn werk naar buiten te treden. In een eerste overzichtstentoonstelling toonde hij werken uit de periode van 1985 tot 1992 – het werk van voor die datum beschouwde de kunstenaar als te onvoldragen om het daglicht te zien. Sindsdien heeft Bert De Beul zich aan het schilderen gewijd.
Het oeuvre wordt ondanks de gestage evolutie gekenmerkt door een grote eenheid. Typisch voor ‘een De Beul’ is het wazige karakter van het beeld. Het is duidelijk figuratief, maar tegelijk ook wat afwezig en daardoor krijgt het iets abstracts over zich. De schilderijen zijn wel op de realiteit gebaseerd, maar ze vormen geen venster op de werkelijkheid. De kunstenaar gelooft niet in de mogelijkheid van een objectieve waarneming, laat staan weergave van de ons omringende wereld: onze kijk wordt steeds beïnvloed door eerdere ervaringen.
Niet alleen het weergeven van een onderwerp is subjectief, ook de keuze ervan wordt persoonlijk gekleurd. De Beul put uit zijn herinneringen of gebruikt toevallig gevonden beelden [foto’s, afbeeldingen op verpakkingen enzovoort] omwille van de associaties die ze bij hem oproepen. Die herinnering of associatie wordt echter nooit prijsgegeven. De schilderijen zijn zeker niet expressief. De Beul ontdoet ze van alle details die eventueel iets over het verhaal of het gevoel zouden kunnen verraden. Ze zijn niet voor niets ‘zonder titel’.
Dat ‘onherkenbare’ wordt versterkt door de onscherpe manier van schilderen: het lijkt alsof het onderwerp zich in een nevel hult. Dit effect wordt bereikt door een grote hoeveelheid wit door de kleuren te mengen. Bovendien wordt het beeld soms op een vreemde manier uitgesneden: er valt een stuk af, een eerder onbenullig detail komt in het centrum van het doek terecht of het perspectief lijkt niet te kloppen