|
Bernd Lohaus studeerde van 1963 tot 1966 aan de Kunstacademie Düsseldorf, waar zijn mentor Joseph Beuys was. Samen met Panamarenko, Hugo Heyrman en Wout Vercammen gaf hij van 1964 tot 1965 het tijdschrift Happening New uit. Tijdens een verblijf in Spanje leerde hij de kunsthistorica Anny de Decker kennen. Ze trouwden in 1966 en verhuisden naar Antwerpen, waar ze in hun woning de avantgarde-galerie Wide White Space oprichtten, waar in 1966 Marcel Broodthaers en in 1967 Joseph Beuys tentoonstelden. Ook Panamarenko kon er zijn werk tonen. De galerie bestond tot 1976.
Bernd Lohaus werkte voornamelijk met hout, steen en papier. Op het gevonden hout voerde Lohaus slechts kleine ingrepen uit zoals het aanbrengen van korte teksten. Belangrijk was daarbij de verhouding van voorwerpen tegenover elkaar, en in de ruimte. Lohaus gebruikte de taal als element in verschillende van zijn werken. In zijn werk onderzocht de kunstenaar de relatie tussen de kunstenaar, de kijker en het kunstwerk.
De kunstenaar kreeg in 2005 een grote retrospectieve in het Gentse SMAK. Later in het Antwerpse MuHKA en het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten.
