Filip Francis ( Duffel 1944 - 2023 )

Filip Francis werd geboren in 1944 in Duffel, een gemeente in de provincie Antwerpen, België. Op zijn twintigste begon hij zijn kunststudies aan het Hoger Instituut Sint-Lukas in Brussel. Dit was in de tijd dat de immens populaire en nieuwe kunstvormen zoals Happenings en Performances voet aan de grond kregen op het Europese continent. De jonge Francis woonde verschillende happenings bij, met name die van The Living Theatre, inmiddels bekend als de oudste experimentele theatergroep in de Verenigde Staten. Verschillende ondergrondse bewegingen, kunstenaarscollectieven en communes werden gesticht als een nieuwe speeltuin voor progressief denken en vrije meningsuiting. Een van die initiatieven was Filip Francis’ Vacuüm voor nieuwe dimensies (Vacuum for New Dimensions), dat in 1970 werd opgericht op de begane grond van een verheven Art Nouveau-huis, gedeeld met collega-kunstenaars Luc Deleu en George Smits. Het was gelegen aan de majestueuze Cogels Osylei, vaak de meest glamoureuze straat van Antwerpen genoemd. Tijdens zijn tweejarige bestaan bracht Vacuum een breed experimenteel programma van tentoonstellingen, waaronder solotentoonstellingen van Deleu en Francis, evenals verschillende vertoningen en happenings. Het zelfverklaarde einde van Vacuum, in 1971, werd gedeeltelijk ingegeven door Francis' hernieuwde interesse in de verdere professionele ontwikkeling van zijn eigen oeuvre. Hij was bezig met de confrontatie tussen objectivisme en subjectivisme, en verlegde de grenzen van de menselijke visie door verder te schilderen dan we kunnen waarnemen. Aangezien het menselijk zicht slechts een beperkt deel van de werkelijkheid kan vastleggen, koos Filip Francis ervoor om zich te concentreren op het resterende deel - deze zone is de zone die we zien zonder ernaar te kijken. De kunstenaar deed het door zich te concentreren op één standpunt terwijl hij schilderde en aan dat punt vasthield. Daarom keek hij tijdens het schilderen bijna nooit naar het doek. Sommige werken schilderde hij met zijn voeten, of met twee handen of zelfs met zijn mond. In de jaren tachtig begint Filip Francis kleurrijke abstracte schilderijen te maken en legt met deze werken sterk de nadruk op het retinale. Retinale kunst is een term die Marcel Duchamp gebruikte om moderne kunstwerken te beschrijven die voornamelijk gericht zijn op het visuele, op een mooi ogende combinatie van vormelementen, lijnvoering en kleur. Later gaat hij hierin nog verder en creëert hij schilderijen waarop er nog nauwelijks kleur te zien is. Werken van Filip Francis bevinden zich in de collecties van M HKA museum voor hedendaagse kunst, Antwerpen (BE), Collecte Provincie Antwerpen (BE), IKOB – Museum für zeitgenössische Kunst, Eupen (BE), Fonds Régional d’art Contemporain, Amiens (F), Fonds Régional d’art Contemporain, Besançon (F), Fonds Régional d’art Contemporain, Montpellier (F), Institut d’Art Contemporain Villeurbanne/Rhône-Alpes (F), MAC'S Grand Hornu (BE), Musée Rath, Genève (CH) en Musée des Beaux-Arts, Chaux-de-Fonds (CH).

;